Σηκώθηκε αέρας. Πάλι.
Εσύ πλάι μου έχεις κλειστεί πια σε λέξεις.
Χώρεσες.
Εσύ που κάποτε νόμιζα πως ο πόνος σου ήταν τόσο μεγάλος που δε θα μπορούσα ποτέ να καταφέρω να τον βάλω στα καλούπια του λόγου, να σε κάνω λέξεις με νόημα και σειρά.
Όμως έγινε. Μπόρεσα. Το κατάφερα. Κι ας μην το πιστεύω ακόμα. Κι ας θέλω ακόμα να γράψω κι άλλα, κι ας είναι τόσα ακόμα που ήθελα να πω για σένα.
....Το θαύμα έγινε,
Σάντα Ειρήνη....
τραγουδούν οι Κατσιμιχαίοι απ' το ραδιόφωνο.
...You are Beautiful...
συμπληρώνει σε λίγο ο James Blant...
Σάντα Ειρήνη....
τραγουδούν οι Κατσιμιχαίοι απ' το ραδιόφωνο.
...You are Beautiful...
συμπληρώνει σε λίγο ο James Blant...
Εγώ όμως θέλω να σου ψιθυρίσω κάτι άλλο:
Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδυα,
χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια
τις Κυριακές τα βράδυα,
χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια
Μου 'χεις λείψει τόσο πολύ. Μακάρι να ήσουν εδώ.
3 σχόλια:
Κορίτσι μου το ταλέντο σου! Όμως ... αν και καπνίζω, κόψ' το το ρημάδι.
θα με κάνεις να αρχίσω το τσιγάρο στα γεράματα ;)
Άσχετο, μα θέλω να σου πω ένα δημόσιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την βοήθειά σου.
Δημοσίευση σχολίου