Σάββατο, Οκτωβρίου 29, 2011

Το δώρο θέλει αντίδωρο

Η Ευλογημένη Γη του Πηλίου μοιράστηκε μαζί μου το δώρο της ομορφιάς της, κι εγώ τώρα το μοιράζομαι μαζί σας.
Αν σας φέρει ο δρόμος προς τα εκεί, να κάνετε μια στάση.
Η Ζαγορά, είναι μαγικός τόπος.




Το προαύλιο του ναού της Αγίας Κυριακής




Η θέα προς το Αιγαίο.


Και μια μικρή γατο-οικογένεια (όχι που δε θα έβρισκα ζούμπερα να περιμένουν μεζεδάκια)


Σάββατο, Οκτωβρίου 22, 2011

Η καριέρα που (δεν) διάλεξα.

Σάββατο πρωί, ηλιόλουστη η μέρα, κι η διάθεσή μου αρκετά καλή.

Λυπάμαι λοιπόν που σε μια τόσο όμορφη μέρα, θ' αναγκαστώ να πικράνω κάποιους απ' όσους μου έγραψαν προσωπικά στο email του μπλογκ μου.

Λοιπόν δυστυχώς καριέρες ο άνθρωπος διαλέγει στα νιάτα του... Σαφώς και στην πορεία της ζωής του μπορεί ν' αλλάξει γραμμή πλεύσης και κατεύθυνση, να βρεθεί από εκτιμητής τέχνης ας πούμε πωλητής ακινήτων, από ηλεκτρολόγος εστιάτορας, από λογιστής τηλεπαρουσιαστής, και δε συμμαζεύεται.
Η ζωή έχει τα δικά της γυρίσματα κι εγώ επίσης βρέθηκα μες τα χρόνια να κάνω ένα σωρό διαφορετικές κι ετερόκλητες δουλειές κι αυτό είναι καλό...
Αλλά πως να το κάνουμε, όντως κάποιες καριέρες, καλό είναι να τις ξεκινά κανείς νωρίς, για να προλαβαίνει αν μη τι άλλο να αποκτήσει εξειδίκευση.

Έτσι, λυπάμαι βρε καρντάσια, αλλά ισχύουν τα κάτωθι:

-Δεν έχω εξειδίκευση σε "σπέσιαλ υπηρεσίες" που αμείβονται με την ώρα.
-Δεν έχω εξειδίκευση σε "τρίο", ούτε σε "κουαρτέτο", ούτε στο "όσο πιο πολλοί τόσο πιο καλά".
-Ούτε εγώ, ούτε ο φίλος μου έχουμε την παραμικρή διάθεση να προσθέσουμε μια πολυθρονίτσα στην κρεβατοκάμαρα και να προσκαλέσουμε κάποιον να παρακολουθεί την όποια μεταμεσονύκτια δράση λάβει χώρα. Την πόρτα της κρεβατοκάμαράς μου την ανοίγει μονάχα ο Νέλλος, όταν θέλει να έρθει να χωθεί στα πόδια μας και να κοιμηθεί παρέα, κι είναι ο μόνος που έχει το προνόμιο, οπότε σόρι κι εδώ.
-Δεν μπορώ να ικανοποιήσω τη φαντασίωση του ευγενέστατου κυρίου που θα ήθελε να με δει "παρέα" με τέσσερις (γιατί άραγε τέσσερις; γιατί όχι τρεις ή πέντε; κοίτα που την απορία θα μείνω), Νιγηριανούς. Όπως μου έγραψε και κάποιος φίλος, οι Νιγηριανοί είναι περήφανος λαός με μεγάλη ιστορία, και παρόλο που έβγαλαν κακό όνομα στην Ευρώπη και στη γειτονιά μου αφθονούν, όχι αγαπητέ φίλε, δεν μπορώ να πάω να πιάσω τέσσερις από την πλατεία Αμερικής όπου μαζεύονται τα βράδια για να ικανοποιήσουμε τη φαντασίωσή σου, λυπάμαι.
-Δεν χρειάζομαι τραπεζάκι, υποπόδιο, οικιακό σκλάβο ή pet (δεν ξέρω καλά και τις ορολογίες και γίνομαι ρεζίλι η γυναίκα κοίτα να δεις), έχω και pets απ' τα κανονικά, τα τετράποδα, και τρεις γάτες πίστεψέ με φτάνουν μια χαρά για pets, έχω και τραπεζάκι του καφέ και τα υποπόδια δε τα χρησιμοποιώ.
-Τέλος δυστυχώς, ούτε αυταρχική αφέντρα είμαι, βλέπεις δεν τα αντέχω τα δεκαπεντάποντα τακούνια στιλέτο, έχω ένα θεματάκι με τη μέση μου, κι άμα τα φορέσω έστω και μισάωρο θα τεζάρω δυο εικοσιτετράωρα ανάσκελα, οπότε δε λέει φίλε μου, καταλαβαίνεις..

Τι να γίνει έτσι έχουν τα πράγματα φίλε gamitron@tade, sm@tade, 4urfeet@tade, soulslave@tade, amwnra@tade, και υπόλοιποι tade@tade.

Σο σόρι, κατανοώ ότι προφανώς μιλάμε για μια καριέρα επικερδή, κι ίσως και να χεζόμουν στα φράγκα έτσι και την επέλεγα, αλλά είναι η καριέρα που δεν επέλεξα.
Ας πρόσεχα θα μου πείτε, σαφώς και δίκιο ίσως να έχετε, όπως και να 'χει όμως, μη μου γράφετε πλέον.

Δε θα σας απαντήσω και βαρέθηκα να σβήνω emails.

Πέραν αυτών, υπάρχουν κάτι ωραίοι, κάτι πολύ ωραίοι άνθρωποι εκεί έξω. Κάτι ωραίοι τύποι που χαίρεσαι να τους βλέπεις κι ανοίγει η ψυχή σου να τους μιλάς.
Ντέμη, το ξέρεις δα φαντάζομαι πως είσαι ένας από αυτούς, ναι;

Σ' όλους αυτούς τους ωραίους τύπους εκεί έξω, τις καλημέρες μου και καλό σαββατοκύριακο!

Σάββατο, Οκτωβρίου 15, 2011

Λίγα λόγια ακόμη.

Σήμερα με ενημέρωσαν τηλεφωνικά ότι στο ποστ Ανάσα, γίνεται λέει ο χαμός στις τρεις μέρες της ιντερνετικής απουσίας μου.
Μου είπαν για υβρεολόγιο, για ανθρώπους που μπήκαν να ξεράσουν χολή και πικρία.

Κατέβηκα σ' ένα ίντερνετ καφέ στο κέντρο της πόλης.
Έτσι έμαθα ότι με αποκάλεσαν επαγγελματία επαίτη, απατεώνα, έμαθα ότι έχω στήσει σκευωρία, ότι υποδύομαι δύο διαφορετικά πρόσωπα στην μπλογκόσφαιρα, τον εαυτό μου και την Κουρούνα, ενημερώθηκα ότι έχω κάνει 'μπάζα κι αρπαχτή' με τα λεφτά του κόσμου και προφανώς την έκανα για Ακαπούλκο όπου απολαμβάνω τα ποτάκια μου εις υγείαν των κορόιδων.
Έμαθα ακόμη ότι κάποιοι νιώσαν εξαπατημένοι, και ενημερώθηκα και για την άποψη του τι εστί ζωοφιλία κατ' άλλους.

Και τώρα που ενημερώθηκα, θα προχωρήσω σε κάποια πράγματα επί της ουσίας.

Πάμε λοιπόν:

ioazon,
Ioannis Matz.,
Styliani St.,
Konstantina B.,
Athena B.,
Sofia,
Sofia Ter.,
George Pan.,
Nikolaos Sar.,
Zenonas Ev.,
Georgios Z.,
Michalis Fam.,
Konstantinos P-M,
Emmanouil S.,
Emmanouil And.,
Marilena M.,
Alexandros M.,
Serko K.,
Christos Vav.,
Σταυρούλα Σκ.,
Μαρία Βαρ.,
Δέσποινα Παλ.,
Σάββας Αρ.,
Κωνσταντίνα Μαχ.,
Villenave (?),
Γιώργος Μαρ.,
Φίλιππος Κλ.,
Chrysta Ec.,
Anastasios Mp.,
Sissy L.,
Petros M.,
Lykourgos Ps.,


Σας ευχαριστώ όλους.

Επίσης,

Ντέμη Κ., η Λούνα, ο Κανέλλος, και ο Πιτσίκος σε ευχαριστούν ιδιαίτερα.

Ακόμη,

Φίλε SOVIET, φίλε Νίκο με το μπλογκ "Μια πρώτη προσέγγιση", φίλε Γιώργο Μπριμπίλη από το Zoomicon, φίλη Ναταλία από τον Πύργο, σας παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου στο email του μπλογκ, γιατί δεν μπόρεσα να βρω τα δικά σας.

Για όλους τους υπόλοιπους, στις πέντε ώρες στο ίντερνετ καφέ, απάντησα σε όλους όσοι είχατε βάλει email επικοινωνίας στα σχόλιά σας.
Αν παρ' ελπίδα, κάποιος μου ξέφυγε, του ζητώ συγνώμη. Σ' αυτή την περίπτωση ας μου γράψει εφόσον θέλει στο email του μπλογκ.

Επίσης, νομίζω πως κατάφερα να απαντήσω σε όλους που μου γράψατε προσωπικά, αλλά λέω και πάλι, αν άφησα κάποιον απ' έξω, να μην παρεξηγηθεί. Γίνεται κυριολεκτικά χαμός στα email και παλεύω να τα βάλω σε τάξη και σειρά και να απαντήσω.


Από την ερχόμενη εβδομάδα θα είμαι πίσω στην Αθήνα.
Δεν πρόκειται να τα παρατήσω, ούτε να το βάλω κάτω. Λυπάμαι αν χαλάω τη μαγιονέζα σε κάποιους που πολύ θα ήθελαν να βγουν αληθινοί και να δουν ότι όντως 'έφαγα τα εκατομμύρια του κόσμου και την έκανα προς άγνωστο προορισμό'.
Δυστυχώς γι' αυτούς, θα είμαι εδώ, θα γράφω στο μπλογκ όποτε μου κάνει κέφι και για ό,τι μου κάνει κέφι, όπως έκανα και τα τελευταία έξι χρόνια.

Για όλους τους υπόλοιπους, θα είμαστε σε επαφή.

Καλό βράδυ.

People I know

Ο Νίκος. Εξαιρετική κιθάρα. Κάμποσα χρόνια σε ωδείο στην κλασσική, μετά ηλεκτρική, είχε ταλέντο, ήταν νέος, είχε εμφάνιση. Δούλεψε πολύ, δο...