Γράφω, γράφεις, γράφει…

Όταν πρωτοάκουσα για τα μπλογκ ήμουν επιφυλακτική, διστακτική και μάλλον αρνητική.
Μου φαινόταν… αμερικανιά, να κάθεται κανείς να γράφει ημερολόγιο ή κάτι σαν ημερολόγιο και μετά να το ποστάρει στο δίκτυο προς τέρψιν των χρηστών…
Μου φαινόταν, πώς να το πω… κουλό κάπως.

Επειδή όμως δεν είμαι κολλημένος άνθρωπος (εντάξει, τουλάχιστον όχι με πολλά), όταν καλοεξέτασα το θέμα (με αφορμή το μπλογκ μιας φίλης), οφείλω να πω ότι άλλαξα γνώμη και άποψη.
Δε θα πω ότι τα μπλογκ διαφέρουν τρομερά από κάθε άλλη έκφανση της δικτυακής πραγματικότητας.
Κι εδώ, στη μπλογκόσφαιρα δηλαδή, όπως κι οπουδήποτε αλλού στο δίκτυο, θα βρεις κάθε καρυδιάς καρύδι. Κι όσοι οι χρήστες, άλλοι τόσοι οι λόγοι που τους ωθούν είτε να γράψουν ένα μπλογκ, είτε να στήσουν μια ιστοσελίδα, είτε να μιλούν σε κάποιο κανάλι…

Και δεκάρα δε δίνω για τους λόγους κανενός.
Όχι επειδή δε μ’ ενδιαφέρουν. Αν δε μ’ ενδιέφερε να γράφω αλλά και να διαβάζω γραπτά και σκέψεις άλλων, δε θα έφτιαχνα μπλογκ.
Εννοώ πως δε με ενοχλούν, ούτε μ’ απασχολούν στο ελάχιστο. Ο καθένας έχει το λόγο του για να κρατά μπλογκ. Άλλος γιατί όντως νιώθει σα να γράφει ημερολόγιο, άλλος για την επαφή με το «κοινό», άλλος για να ικανοποιήσει το ψώνιο του και τη ματαιοδοξία του, άλλος γιατί το βρίσκει χαβαλετζίδικο, άλλος για να υποστηρίξει όσα θεωρεί σωστά, άλλος από απωθημένο wannabe journalist, άλλος γιατί εκεί υποδύεται κάτι που δεν είναι στην πραγματική του ζωή…

Τι σημασία έχει όμως; Το ίδιο δε συμβαίνει όχι μόνο στο δίκτυο αλλά και στην καθημερινότητα;
Ο καθένας μας δεν «παίζει» κάποιους ρόλους, δεν ακολουθεί κάποιες νόρμες, δεν κάνει ό,τι μπορεί τέλος πάντων;
Άλλωστε, είναι και μια μορφή ψυχοθεραπείας… (Doc μου που είσαι;)
Οπότε, γράφτε… Όσοι περισσότεροι τόσο το καλύτερο.

Όσο για τους δικούς μου λόγους που άνοιξα μπλογκ…

Έχει σημασία αν πω ότι πάντα κρατούσα ημερολόγιο και μου αρέσει, αλλά πως πια, μετά από τόσα χρόνια πληκτρολόγηση λόγω δουλειάς, δε μπορώ να γράψω στο χέρι;
Ή μήπως θα παίξει κανένα ρόλο αν πω ότι έχω ένα κάρο σκέψεις καθημερινά στο κεφάλι μου, που θέλω κάπου να τις ακουμπήσω;

Δε νομίζω πως θα παίξει κανένα ρόλο.

Το θέμα μας ήταν άλλο… Γράφω, γράφεις, γράφει…