Σάββατο, Νοεμβρίου 25, 2006

Για το τελευταίο σαββατοκύριακο του Νοέμβρη

(God's gonna) Cut you down

You can run on for a long time,
Run on for a long time,
Run on for a long time,
Sooner, or later, God'll cut you down.
Sooner, or later, God'll cut you down.

Go and tell that long tongue liar,
Go and tell that midnight rider,
Tell the rambler, the gambler, the back biter,
Tell 'em that God's gonna cut 'em down.

Well my goodness gracious,
Let me tell you the news.
My heads been wet with the midnight dew.
I've been down on bended knee,
Talkin to the man from Galilee.
He spoke to me in a voice so sweet,
I thought I heard the shuffle of angels feet.
He called my name and my heart stood still,
When He said "John go do my will"

Go and tell that long tongue liar,
Go and tell that midnight rider,
Tell the rambler, the gambler, the back biter,
Tell 'em that God's gonna cut 'em down.

You can run on for a long time,
Run on for a long time,
Run on for a long time,
Sooner, or later, God'll cut you down.
Sooner, or later, God'll cut you down.

You can throw your rock, hide your hand,
Workin in the dark against your fellow man.
But as sure as God made black and white,
What's done in the dark,
Will be brought to the light.

You can run on for a long time,
Run on for a long time,
Run on for a long time,
Sooner, or later, God'll cut you down.
Sooner, or later, God'll cut you down.

Go and tell that long tongue liar,
Go and tell that midnight rider,
Tell the rambler, the gambler, the back biter,
Tell 'em that God's gonna cut 'em down.


Κατεβάστε το εδώ
Johnny Cash

Album: American V: A Hundred Highways

Παρασκευή, Νοεμβρίου 24, 2006

Camellia sinensis




Παλεύοντας να ξορκίσω τον Νοέμβρη, πήρα σβάρνα τα μαγαζιά ψάχνοντας την Camelia Sinensis και τα είδη της.

Όχι, δεν πρόκειται να σας πω για κάποιο είδος καμέλιας. Κάτι άλλο είχα στο μυαλό μου.
Κάτι που όλοι γνωρίζουμε, ακόμα κι αν δεν ξέρουμε την επίσημη ονομασία του.

Camelia Sinensis,
Camellia Sinensis Assamica
Lasyocalix

Όλες οι παραπάνω ονομασίες είναι ποικιλίες τσαγιού.
Από το φυτό Camellia Sinensis παρασκευάζονται τρεις βασικές μορφές τσαγιού, το μαύρο τσάι, το πράσινο τσάι και το Oolong. Σχεδόν το 75% της παγκόσμιας σοδειάς επεξεργάζεται σε μαύρο τσάι, το 21-23% σε πράσινο τσάι και το 2% σε Oolong.

Αν και δηλώνω φανατική του καφέ (νομίζω πως μπορώ να ζήσω στερούμενη πολλά πράγματα στη ζωή μου, αλλά όχι τον καφέ...), αγαπώ εξίσου και το τσάι και σπάνια θα πω όχι σ' ένα αχνιστό, μυρωδάτο φλυτζάνι..

Πόσα όμως ξέρουμε για το θαυμαστό αυτό φυτό;

Πώς ...γεννήθηκε το τσάι

Κίνα, 2737 π.Χ.
Ο μύθος λεει ότι όταν ο Κινέζος αυτοκράτορας Chen Nung ζήτησε από τους υπηρέτες του να βράσουν νερό για να πιει, ένας απαλός άνεμος φύσηξε κι έφερε στο φλυτζάνι του ένα φύλλο από το φυτό Camellia sinensis.
Ένα τονωτικό, εύγευστο ρόφημα με απαλό χρυσοκίτρινο χρώμα, μόλις είχε γεννηθεί.
Από τότε, στην Κίνα και στην Ιαπωνία, το τσάι θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα γιατρικά για την κούραση, τον πονοκέφαλο αλλά και τη βελτίωση της όρασης.

Ευρώπη 1606 μ.Χ.
Το τσάι ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Ευρώπη με τους Ολλανδούς.
Μετά το 1637, κατέκτησε τους Ισπανούς, τους Γερμανούς, τους Γάλλους και τους Ιταλούς, και από το 1665 κέρδισε την προτίμηση Ρώσων και Άγγλων (όπως βλέπετε το τσάι δεν ταυτίζεται μόνο με την Αγγλία! )
Χάρη στον Άγγλο εισαγωγέα Thomas Twinning, έγινε αγαπημένο ρόφημα των γυναικών, που απαγορευόταν εκείνη την εποχή να πιούν καφέ!
Μετά το 1820 έγινε γνωστό και το μαύρο τσάι, όταν οι Άγγλοι ανέπτυξαν πρώτοι μια μέθοδο παραγωγής μαύρου τσαγιού, το οποίο καλλιέργησαν στις περιοχές Assam & Darjeeling.

Η ιεροτελεστία της συλλογής

Η ποιότητα του τσαγιού είναι συνδεδεμένη με τον αριθμό και το μέγεθος των φύλλων που κόβονται, αλλά και με τον τρόπο συγκομιδής τους. Η συλλογή γίνεται φύλλο-φύλλο με το χέρι. Όσο πιο μικρά και τρυφερά είναι τα φύλλα, τόσο καλύτερο είναι το τσάι που φτάνει ως εμάς.
-Pekoe ή Flowery Pekoe: Τσάι εξαιρετικής ποιότητας που εκτός από τα πρώτα πάνω τρυφερά φυλλαράκια, περιλαμβάνει και τα δύο επόμενα φύλλα που ακολουθούν. Η ονομασία του προκύπτει από τις κινέζικες λέξεις Pak Ho που σημαίνουν το λεπτό, λευκό χνούδι που καλύπτει τα φύλα στο πρώιμο στάδιο ανάπτυξής τους.
-Souchong Pekoe: Η αμέσως επόμενη κατηγορία, όπου συλλέγεται και η τρίτη συστάδα φύλλων.
-Souchong: Δημιουργείται από τα τέταρτα και πέμπτα φύλλα στη σειρά και καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής.





Το τερπνόν μετά του ωφελίμου

Το τσάι προκαλεί μια ευχάριστη διέγερση του Κ.Ν.Σ., ευθύνεται για την ομαλή πέψη, και για τη σωστή κυκλοφορία του αίματος.
Περιέχει καφεΐνη σε πολύ μικρή ποσότητα (1 - 3,5% ανάλογα με τον τύπο του τσαγιού), αντιοξειδωτικά και επίσης:
Αρωματικά έλαια, χρωστικές ουσίες, ξανθίνες, σαπωνίνες, αμινοξέα
Μέταλλα: Σίδηρο, Χαλκό, Ψευδάργυρο, Κάλιο, Φώσφορο, Φθόριο
Βιταμίνες: Κ για το αίμα, Α για τα μάτια και τους πνεύμονες, Ε κατά της γήρανσης, C για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού
Πολυφαινόλες: μειώνουν τη χοληστερίνη, βοηθούν στη χώνεψη, χαμηλώνουν την πίεση, κάνουν καλό στο συκώτι και στους πνεύμονες.
Τανίνη: θωρακίζει κατά της ακτινοβολίας, ιδανική για τον καθαρισμό τραυμάτων, σταματά τη διάρροια, καταπολεμά την κακοσμία του στόματος.

Μικρά μυστικά

Ποια είναι η καλύτερη ώρα μέσα στη μέρα για να πάρετε το τσάι σας;
Πρωί:
Μαύρο τσάι (Assam, English breakfast), δυνατό πράσινο τσάι.
Μεσημέρι:
Darjeeling, Oolong, Πράσινο
Απόγευμα:
Αρωματικό πράσινο τσάι
Βράδυ:
Λευκό τσάι

Πόσος χρόνος χρειάζεται για να πάρετε το καλύτερο απ' αυτό;
Στους 90 C το τσάι Oolong για 5 λεπτά, το μαύρο τσάι για 3-4 λεπτά, τα ροφήματα φρούτων 5-10 λεπτά, και το τσάι Rooibos 5-10 λεπτά.
Στους 70-80 C το λευκό τσάι χρειάζεται 10-12 λεπτά βύθισης, και το πράσινο 2-3 λεπτά.

Να κάνουμε ένα ταξίδι στον κόσμο του τσαγιού;

Ινδία
Παράγει κυρίως μαύρο τσάι, Darjeeling, Assam, Nilgiri και είναι η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα τσαγιού στον κόσμο. Οι καλλιέργειές της απλώνονται παντού: στα υψίπεδα Darjeelign στα νότια της οροσειράς των Ιμαλαϊων, με τα ομώνυμα πολύ ελαφριά και αρωματικά τσάγια που θεωρούνται ως "η σαμπάνια του τσαγιού".
Στην περιοχή Assam καλλιεργούνται ειδικά επεξεργασμένα πολύ δυνατά μαύρα τσάγια και στη Βόρειο Ινδία πάλι μαύρα τσάγια αλλά με ιδιαίτερη, ελαφριά γεύση.

Κίνα
Πράσινα τσάγια με χιλιάδες ονόματα και σχήματα. Τα πιο γνωστά είναι: Sencha, Chun Mee, Gunpowder, Lung Ching και γνωστά μαύρα τσάγια όπως Keemun, Yunnan και τσάγια Oolong

Κεϋλάνη
Τρίτη σε παραγωγή παγκοσμίως, παράγει ελαφριά και ντελικάτα μαύρα τσάγια, όπως τα Dimbula, Uva, Highlands, Nuwara Eliya που οφείλουν τη φίνα γεύση τους στις ειδικές συνθήκες που επικρατούν στα υψίπεδα που φύεται το τσάι.

Κένυα & Ινδονησία
Μικρό κομμάτι κατέχουν οι χώρες αυτές, η Ινδονησία με παραγωγή πράσινου τσαγιού και η Κένυα με μαύρο τσάι.

Και πόσα είδη τσαγιού υπάρχουν;

Τα είδη του τσαγιού διαφοροποιούνται όχι από το φυτό από το οποίο προέρχονται, αλλά από την επεξεργασία και το βαθμό οξείδωσης που υφίστανται τα φύλλα και τα άνθη του μετά τη συγκομιδή του.
Η συλλογή τους, ο χρόνος στεγνώματος, η διάρκεια της ζύμωσης, καθώς και η ξήρανσή τους είναι μια ολόκληρη τελετουργία που αποκαλύπτει στο φλιτζάνι μας τα μοναδικά της μυστικά:

Λευκό τσάι (χωρίς ζύμωση): Συλλογή μόνο των πρώτων άγουρων μπουμπουκιών του φυτού, που φυτρώνουν τις δύο τελευταίες εβδομάδες του Μαρτίου και ξηραίνονται αμέσως, μα δίνει μια από τις σπανιότερες και πιο δυσεύρετες ποικιλίες τσαγιού στον κόσμο.
Μετά από προσεκτική συγκομιδή τα μπουμπούκια απλώνονται σε δίσκους και μαραίνονται σε θερμοκρασία δωματίου. Όταν με την εξάτμιση του νερού χάσουν περίπου το 40% του βάρους τους, ψήνονται μέχρι να εξατμιστεί το 93-95 % της υγρασίας τους.
Η διαδικασία αυτή έχει ως αποτέλεσμα ανοιχτό χρώμα, απαλή και γλυκιά γεύση.

Πράσινο τσάι (ελάχιστη ζύμωση): Τα φύλλα στεγνώνουν μέσα στις πρώτες 24 ώρες μετά τη συγκομιδή, απλώνονται σε δίσκους για να ξεραθούν και στη συνέχεια θερμαίνονται γρήγορα με ζεστό αέρα ή σε ζεστά τηγάνια, για να αποτραπεί η ζύμωση.
Έπειτα ένα ειδικό μηχάνημα στρίβει τα φύλλα που τυλίγονται σε διάφορες μορφές με αποτέλεσμα να απελευθερώνονται τα ένζυμά τους.
Η διαδικασία δίνει ανοιχτό κίτρινο ρόφημα, με καθαρή φυσική γεύση, που προτείνεται και για ομοιοπαθητική θεραπεία, αν και περιέχει μικρές ποσότητες καφεΐνης.

Oolong τσάι (μερική ζύμωση): Τα φύλλα μιας από τις πιο εκλεκτές ποικιλίες στον κόσμο, απλώνονται σε καλάθια, μαραίνονται στον ήλιο και μετά από κίνηση των καλαθιών απελευθερώνουν τα ένζυμα και τα έλαιά τους .
Ανάλογα με τη διάρκεια της ζύμωσής τους, προσδίδουν στο τσάι διαφορετικά χαρακτηριστικά:
Μικρής διάρκειας ζύμωση (12-20%) δίνει στο τσάι μια απαλή γεύση και χρώμα.
Μεγάλης διάρκειας ζύμωση έχει αποτέλεσμα πιο έντονο χρώμα και γεύση.
Στη συνέχεια τα φύλλα στεγνώνουν με θερμότητα και η επεξεργασία της ζύμωσης σταματά. Στο χρώμα των φύλλων παρατηρείται μια διαβάθμιση από το πράσινο μέχρι το καφέ.
Θεωρείται από τα πιο εκλεκτά τσάγια στον κόσμο.

Μαύρο τσάι (ολική ζύμωση): Τα φύλλα απλώνονται σε δίσκους και αφήνονται να μαραθούν μέχρι να αφαιρεθεί η μεγαλύτερη ποσότητα υγρασίας τους. Η επεξεργασία συνεχίζεται σε ειδικό μηχάνημα που κόβει τα φύλλα και απελευθερώνει τα ένζυμά τους.
Μετά από 4-5 ώρες οξείδωσης τα φύλλα παίρνουν το μαύρο χρώμα τους και κατά το στέγνωμά τους με θερμότητα η ζύμωση σταματά.
Για να ταξινομηθούν τα φύλλα ανάλογα με το μέγεθός τους, περνάνε από ειδικό δίχτυ.
Το μαύρο τσάι δίνει δυνατό, τονωτικό ρόφημα που είναι δημοφιλές σε όλες του τις ποικιλίες.

Τσάι Pu-Erh (διακεκομμένη ζύμωση): Πρωτοκαλλιεργήθηκε στο Yunnan της Κίνας.
Η ιδιαίτερα δυνατή γεύση του και το άρωμά του οφείλονται στη διπλή ζύμωση που έχει υποστεί.
Πρώτα απλώνεται σε δίσκους και μαραίνεται. Στη συνέχεια, μετά την προσθήκη λίγου νερού στοιβάζεται σε σκοτεινό μέρος όπου και αποκτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Αφού τα φύλλα οξειδωθούν, η επεξεργασία σταματά για να ξαναρχίσει αμέσως μετά.
Στο τελικό στάδιο στεγνώνουν με θερμότητα. Λόγω των έντονων χαρακτηριστικών του, καταναλώνεται περισσότερο για την αποδεδειγμένη θεραπευτική του δράση στο κυκλοφορικό και πεπτικό σύστημα.

Τσάι Rooibos: Με χαμηλό ποσοστό σε τανίνη, χωρίς καφεΐνη, με αντιοξειδωτικά και σίδηρο, η ποικιλία Rooibos προέρχεται από έναν θάμνο με χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα, που φύεται στη Νότιο Αφρική και λέγεται redbush.
Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθάει το μεταβολισμό και πίνεται ευχάριστα ακόμα και από παιδιά.
Υπάρχει επίσης και πράσινο Rooibos, που έχει υποστεί ελάχιστη ζύμωση όπως το πράσινο τσάι.

Αρωματικά τσάγια: Πέταλα ιβίσκου, γιασεμί, ηλιοτρόπιο, μολόχα αλλά και τριαντάφυλλο, συνδυάζονται με μαύρο ή πράσινο τσάι αφού πρώτα ψυχραθούν και στη συνέχεια στεγνώσουν με θερμότητα.

Χαρμάνια: Όταν "σμίγουν" δυο ποικιλίες από το ίδιο είδος τσαγιού, που έχουν όμως διαφορετική προέλευση.
Το English breakfast για παράδειγμα, είναι χαρμάνι από μαύρο τσάι Ινδίας με μαύρο τσάι Κεϋλάνης.


Το αγαπημένο μου τσάι είναι το Rooibos το οποίο ανακάλυψα τον τελευταίο καιρό κι έχω κολλήσει. Ρίξτε μια ματιά στα καταστήματα με βιολογικά είδη και θα το βρείτε σε γνωστή σειρά.
Η μυρωδιά του είναι το κάτι άλλο κι γεύση του υπέροχη.



Λοιπόν, τσάι κανείς;

Πληροφορίες και πηγές: Coffeeway

Δευτέρα, Νοεμβρίου 20, 2006

Άλλη μία και σήμερα

Deviantart

Καμιά φορά νιώθεις λες και το ρούχο που φοράς σε στενεύει και σε πνίγει στο λαιμό.
Καμιά φορά το μόνο που μπορείς να ευχηθείς είναι να τσουλήσει ο καιρός.
Λες κι άμα κυλήσουν οι μέρες, άμα αλλάξει το ημερολόγιο, όσα σκατά ξεφύτρωσαν γύρω σου θα χαθούν, θα ξορκιστούν κι εκείνα.

Καμιά φορά το μόνο που θες να περιμένεις, είναι ν' αλλάξει η εβδομάδα, ν' αλλάξει ο μήνας, να πάρεις μια ανάσα και να σπρώξεις παρακάτω τη ζωή σου.

Καμιά φορά.


Και ρωτάω:


Θέλει πολύ ακόμα να περάσει αυτός ο γαμημένος μήνας;

Θέλει πολύ;

Πέμπτη, Νοεμβρίου 16, 2006

Frankly, my dear, I don't give a damn


Γεννήθηκε την 1 Φεβρουαρίου 1901 στο Cadiz του Ohio, και είχε ρίζες Γερμανικές τόσο από την πλευρά της μητέρας όσο και του πατέρα του. Η μητέρα του πέθανε όταν εκείνος ήταν βρέφος, και μεγάλωσε με τον πατέρα του και τη μητριά του, με την οποία ο μικρός Gable θα δεθεί στενά, βρίσκοντας τη στοργή που του είχε λείψει.

Αποφασίζει να γίνει ηθοποιός στα 16 του χρόνια, αφού είχε παρακολουθήσει το θεατρικό "The bird of paradise". Χρειάστηκε όμως να περιμένει αρκετό καιρό, μέχρι να μπορέσει να πραγματοποιήσει το όνειρό του.

Ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός στα 21 του χρόνια, παίζοντας δεύτερους ρόλους σε θεατρικά έργα, μέχρι τη στιγμή που τον ανακάλυψε η Josephine Dillon, παλιά ηθοποιός του Broadway η οποία έγινε δασκάλα υποκριτικής, μάνατζέρ του και η πρώτη του σύζυγος.

Josephine Dillon

Στα 23 του, με την οικονομική βοήθεια της Josephine βρίσκεται στο Χόλιγουντ, όπου και συμμετέχει σε ταινίες του βωβού κινηματογράφου, στο πλευρό της Clara Bow. Η Josephine είναι αυτή που αρχίζει να χτίζει και να δημιουργεί την εικόνα του Clark με την οποία τον ξέρουμε αργότερα στο Χόλιγουντ, διδάσκοντάς τον, προωθώντας τον, και βελτιώνοντας το παρουσιαστικό του.
Παρόλα αυτά, η καριέρα του δεν προχωρά, καθώς λόγω του γεροδεμένου παρουσιαστικού του, δεν τον προτιμούν για πρώτους ρόλους. Ο γάμος του με την Josephine λήγει το 1928 κι ο Gable στρέφεται στο Broadway της Ν. Υόρκης.

Στη διάρκεια μιας περιοδείας στο Houston, γνωρίζει την πολυεκατομμυριούχο Ria Langham, μεγαλομέτοχο της Texaco, χωρισμένη τρεις φορές, και 17 χρόνια μεγαλύτερή του. Η Ria όπως και η Josephine, ασχολήθηκε με την εικόνα του, με τους τρόπους του, τον έμπασε στους καλούς κύκλους της Ν. Υόρκης και τελικά έγινε η δεύτερη σύζυγός του.

Ria Langham & Clark Gable

Η M.G.M. του προσφέρει συμβόλαιο και βρίσκεται να παίζει δίπλα στις Greta Garbo, Joan
Crawford, και Jean Harlow. Με την τελευταία "δένουν" στα πλατό, φτιάχνοντας ένα καυτό, για τα πρότυπα της εποχής, ζευγάρι. Συμπρωταγωνίστησαν μαζί σε έξι ταινίες. Στην τελευταία (Saratoga), η Harlow πεθαίνει από κίρρωση του ήπατος πριν ολοκληρωθούν τα γυρίσματα.
Clark Gable & Jean Harlow

Στα επόμενα χρόνια ο Gable πρωταγωνιστεί σε πολλά επιτυχημένα φιλμ της MGM, κερδίζοντας επάξια τον τίτλο του "Βασιλιά του Χόλιγουντ".
Η MGM όμως, θεωρεί πως ο Gable έχει γίνει σνομπ και αχάριστος, κι έτσι τον "δανείζει" στα στούντιο της Columbia. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθεί ο Gable με το πρώτο του Academy Award καλύτερου άντρα ηθοποιού για την ερμηνεία του στο "It happened one night", μια ρομαντική κομεντί του Φρανκ Κάπρα, και να επιστρέψει στην MGM, με το άστρο του να λάμπει ακόμα πιο πολύ.
It happened one night, Clark Gable & Claudette Colbert

Το 1935 εμφανίζεται στην επίσης θρυλική ταινία "Mutiny on the Bounty", ενσαρκώνοντας τον Fletcher Christian, ρόλος που του χάρισε άλλο ένα Academy Award, ενώ την ίδια εποχή χωρίζει με την Ria Langham.
Mutiny on the Bounty

Την ίδια εποχή, στα γυρίσματα του φιλμ Call of the Wild, ζει έναν σύντομο και παθιασμένο έρωτα με την ηθοποιό Loretta Young, καρπός του οποίου είναι μια κόρη. Τόσο η Young όσο και ο Gable, δεν δέχονται ποτέ δημόσια το γεγονός, αλλά αποτελεί κοινό μυστικό στο Χόλιγουντ.

Loretta Young

Το 1939 δέχεται (αν και με δισταγμό) τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Rhett Butler στην ταινία Gone with the wind, ταινία που έμελλε να αφήσει εποχή, και να του χαρίσει το τρίτο και τελευταίο του Academy Award, ενώ η ταινία έλαβε επίσης δέκα Oscar, μεταξύ των οποίων κι αυτό της καλύτερης ταινίας της χρονιάς.

Clark Gable & Vivien Leigh, Gone with the wind

Λίγο μετά γνωρίζει, ερωτεύεται και παντρεύεται την ηθοποιό Carole Lombard, με την οποία έμελλε να βρει επιτέλους την ευτυχία. Το ζευγάρι όμως έμελλε να μείνει μαζί μονάχα τρία χρόνια. Τον Ιανουάριο του 1942 η Lombard σκοτώνεται σε αεροπορικό δυστύχημα και ο Gable, συντετριμμένος απ' το χαμό της, αποφασίζει να καταταγεί στην αεροπορία. Πολέμησε μέχρι το 1944 και έφυγε με τον βαθμό του επισμηναγού.

Gable & Lombard

Επέστρεψε στο Χόλιγουντ και το 1949 παντρεύτηκε για τέταρτη φορά τη χήρα του Douglas Fairbanks, Lady Sylvia Ashley. Πολύ σύντομα συνειδητοποίησε πως ο γάμος του ήταν ένα λάθος, και δεκαοκτώ μήνες αργότερα βρέθηκε ξανά εργένης, στα 50 χρόνια του.

Lady Sylvia Ashley

Τον Ιούνιο του 1955 παντρεύτηκε για τελευταία φορά την Kay Spreckles η οποία είχε δυο παιδιά από προηγούμενο γάμο, κι έτσι ο Gable βρέθηκε μ' αυτό που λαχταρούσε πάντα: μια οικογένεια. Στη διάρκεια των γυρισμάτων της τελευταίας του ταινίας, The Misfiets, με συμπρωταγωνιστές την Marilyn Monroe και τον Montgomery Clift, η γυναίκα του έμεινε έγκυος. Δυστυχώς, ο Gable δεν πρόλαβε να δει αυτό το γιο του, John Clark Gable.

Kay Spreckles and John Clark Gable.

Πέθανε από καρδιακή προσβολή, σαν σήμερα, στις 16 Νοεμβρίου 1960, δυο εβδομάδες έπειτα από την ολοκλήρωση της τελευταίας του ταινίας, στα 59 του χρόνια, από ανακοπή καρδιάς.

Μια από τις πιο αγαπημένες μου ατάκες ταινίας, προέρχεται από τα χείλη του Clark Gable, και έδωσε και τον τίτλο του ποστ.

Πρόκειται για την προτελευταία (κι όχι η τελευταία όπως νομίζουν πολλοί), ατάκα της θρυλικής ταινίας Gone with the wind, την οποία λέει ο Rhett Butler στην Scarlett O'Hara, λίγο πριν ανοίξει την πόρτα και φύγει.
Η Scarlett έχει τον τελευταίο... λόγο στην ταινία (γυναίκα γαρ), κι η ατάκα της δεν είναι άλλη από το γνωστό μοτίβο που επαναλαμβάνει η ηρωίδα σ' όλη τη διάρκεια του φιλμ: After all, tomorrow is another day!, όμως γνωστότερη παραμένει η ατάκα του Rhett, ατάκα που έχω πει σε δυο τρεις τουλάχιστον περιπτώσεις της ζωής μου:

Frankly, my dear, i don't give a damn!

Σάββατο, Νοεμβρίου 11, 2006

Χειροποίητο, "χωριάτικο" σαπούνι με αγνό ελαιόλαδο



UPDATE
Το συγκεκριμένο θέμα έχει ανανεωθεί με καινούριο ποστ εδώ, όπου δίνω νέες πληροφορίες για τους τρόπους παρασκευής χειροποίητου σαπουνιού.

Παρόλα αυτά διαβάστε πρώτα τη θερμή μέθοδο που αναλύεται εδώ βήμα-βήμα.

* * * *

Έπειτα από παράκληση του ecoChris σας δίνω τη συνταγή που χρησιμοποιώ εγώ εδώ και τέσσερα χρόνια για παρασκευή σαπουνιού.
Η συγκεκριμένη συνταγή μου δίνει έξι σαπούνια των 100 περ. γραμμαρίων το καθένα.

Χρόνος παρασκευής: 20-30 λεπτά.
Χρόνος ωρίμανσης σαπουνιού: 4-6 εβδομάδες.

Βασικά Συστατικά
Έλαιο (ελαιόλαδο ή ελαφρύτερα λάδια)
Νερό (αποσταγμένο κατά προτίμηση)
Βάση (NaOH, [υδροξείδιο του νατρίου] κοινώς καυστική σόδα ή KOH, [υδροξείδιο του καλίου] κοινώς καυστική ποτάσα)
Βότανα
Αιθέρια έλαια

Ποσότητες
Έλαιο 500 γραμμάρια
Νερό 150 γραμμάρια
Βάση 70 γραμμάρια
Βότανα 2-3 κ. σούπας
Αιθέρια έλαια 5-6 σταγόνες

Διαδικασία παρασκευής (θερμή μέθοδος)
Σε μια κατσαρόλα ρίχνω το νερό και ζεσταίνω μέχρι να γίνει χλιαρό (να έχουν ζεσταθεί δηλαδή τα τοιχώματα της κατσαρόλας).
Ρίχνω λίγη-λίγη την καυστική σόδα ή ποτάσα ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα.

Αφού διαλυθεί καλά, ρίχνω το λάδι και συνεχίζω το ανακάτεμα σε χαμηλή φωτιά.
Κάποια στιγμή ο "χυλός" -γιατί με χυλό μοιάζει στην αρχή- αρχίζει να αποκτά μεγαλύτερη πυκνότητα, να "δένει" κάπως δηλαδή.
Σ' αυτό το σημείο κλείνω τη φωτιά και αφήνω να πάρει λίγες ακόμα βράσεις.

Αποσύρω απ' τη φωτιά, αφήνω να σταθεί λίγη ώρα και κατόπιν το βάζω σε καλούπια.
Τα αιθέρια έλαια τα προσθέτω αργότερα, όταν δούμε πως το σαπούνι μας έχει αρχίσει να "γίνεται".

Αφήνω να κρυώσει και αποθηκεύω σε χώρο μακριά από ρεύματα.


ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Τόσο η καυστική σόδα όσο και η καυστική ποτάσα, είναι οξέα και ως εκ τούτου χρειάζεται μεγάλη προσοχή στη χρήση τους.
Εννοείται πως δεν τα αγγίζουμε ποτέ με γυμνά χέρια, φοράμε πάντα χοντρά γάντια και δεν εισπνέουμε τους ατμούς που εκλύονται κατά τη διάρκεια ανάμιξής της με το νερό.
Φροντίζουμε να έχουμε ανοιχτό απορροφητήρα και ίσως και κάποιο παράθυρο στην κουζίνα μας.
Τέλος αποθηκεύουμε το οξύ μας σε μέρος ασφαλές και απρόσιτο σε μικρά παιδιά.


Σημειώσεις - παρατηρήσεις:

Αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε βότανα στην παρασκευή του σαπουνιού (που θέλουμε), φτιάχνουμε ένα έγχυμα (οδηγίες για την παρασκευή του εδώ) με το νερό της συνταγής μας.
Σουρώνουμε και χρησιμοποιούμε αφού έχουμε αφήσει να κρυώσει.

Χρώμα:
Κατά τη διάρκεια παρασκευής του, το σαπούνι μας έχει χρώμα καφετί. Όσο "γίνεται" λευκαίνει. Στο τέλος θα έχουμε ένα λευκό σαπουνάκι. Δεν έχω πειραματιστεί ποτέ με χρώματα. Αν κάποιος άλλος το έχει κάνει ας μας διαφωτίσει.

Η Καυστική σόδα και ο χρόνος ωρίμανσης του σαπουνιού μας
Η καυστική σόδα (NaOH) ή αλλιώς υδροξείδιο του νατρίου, είναι στέρεη, λευκή και κρυσταλλική. Η χρήση της μας δίνει σαπούνια πιο σκληρά. Προσωπικά την προτιμώ από την καυστική ποτάσα.

Χρόνος ωρίμανσης
Ένα "φρέσκο" σαπούνι δεν είναι κατάλληλο για χρήση επειδή διατηρεί ακόμη την οξύτητά του. Γι' αυτό χρειάζεται να "μείνει" το σαπούνι μας, να ωριμάσει δηλαδή ώστε ν' αποβάλλει τον οξύ του χαρακτήρα.
Καθώς τα σαπούνια μας ωριμάζουν, απαλλάσονται από την καυστική σόδα. Κι αυτό γιατί η καυστική σόδα αντιδρά χημικά με το διοξείδιο του άνθρακα της ατμόσφαιρας, σχηματίζοντας στην επιφάνεια του σαπουνιού μια λευκή σκόνη. Η σκόνη αυτή είναι ανθρακικό νάτριο, η γνωστή μας σόδα δηλαδή.
Ο σχηματισμός της λευκής αυτής σκόνης στην επιφάνεια του σαπουνιού είναι ένα καλό σημάδι πως το σαπούνι μας είναι πια έτοιμο.
Παρόλα αυτά, όσο "παλιώνει" το σαπούνι, τόσο καλύτερο γίνεται.
Σαν το καλό κρασί δηλαδή :)

Χρήση βοτάνων και αιθερίων ελαίων

Έπειτα από σχετικούς πειραματισμούς έχω καταλήξει στους εξής συνδυασμούς:

Σαπούνι για το πρόσωπο
Βότανο: Χαμομήλι ή λεβάντα
Έλαιο: Ελαιόλαδο
Αιθέρια έλαια: bergamont, lavender, rosemary, tea-tree, vetiver για λιπαρές επιδερμίδες ή ylang-ylang, geranium, lavender, neroli, frankinsence, rose, palmarosaγια ξηρές επιδερμίδες.
Γενικώς για νεότερες ηλικίες χρησιμοποιώ περισσότερο λεβάντα, χαμομήλι, γεράνιο και πορτοκάλι (ειδικά για καπνιστές).

Σαπούνι για λούσιμο
Βότανο: Δεντρολίβανο, θυμάρι σε περιπτώσεις πιτυρίδας
μελισσόχορτο, φασκόμηλο, αχιλλεία για λιπαρά μαλλιά
καλέντουλα και χαμομήλι για ξηρά,
τσουκνίδα, τζίνσενγκ για άτονα, θαμπά μαλλιά.
Έλαιο: Ελαιόλαδο+δαφνέλαιο
Αιθέρια έλαια: bergamont, juniper, lemon, rosemary, clary sage, mandarin για λιπαρά μαλλιά ή neroli, lavender, rosewood, myrh, rose, peppermint

Σαπούνι για το σώμα
Βότανο: Χαμομήλι,μέντα, ιβίσκος, λεβάντα,
Έλαιο: Ελαιόλαδο
Αιθέρια έλαια: lemon, mint, lavender, orange, rosewood, ylang-ylang
Ειδικά στα σαπούνια για το σώμα, οι συνδυασμοί είναι θέμα γούστου.

Καλή επιτυχία.

Τετάρτη, Νοεμβρίου 08, 2006

Food for thought

Τι μαγειρεύουμε πάλι σήμερα;
Κλασσικό ερώτημα-μπελάς στο κεφάλι των περισσοτέρων από μας.

Μήπως να φτιάχναμε κανένα ωραίο ψητό κοτοπουλάκι; Ροδοκόκκινο και ξεροψημένο; Κάτι σαν κι αυτό ας πούμε:



Μμ, μιαμ, δεν είναι κι άσχημο!

Αλλά και κανένα μοσχαράκι κοκκινιστό θα ήταν καλό. Τι λέτε; Να, σαν κι αυτό:



Μπα, το καλύτερο απ' όλα είναι χοιρινά παϊδάκια. Ζουμερά και λαχταριστά. Σαν κι ετούτα:



Ε, λοιπόν, θα μπορούσαμε να μαγειρέψουμε οτιδήποτε απ' τα τρία.
Αρκεί φυσικά να μη μας ενοχλούν κάποια απ' τα ακόλουθα...


Ενοχλεί άραγε κανέναν αυτό;



Ή μήπως αυτό:



Πειράζει που τα κοτόπουλα ζουν στοιβαγμένα εφτά-οχτώ μαζί σ' ένα κλουβί ικανό να χωρέσει ένα ή δύο;

Ενοχλούν κανέναν μας οι συνθήκες στις οποίες εκτρέφονται τα μοσχαράκια; Αυτές δηλαδή:





Ή μήπως φρικάρει κανείς με το πώς μεγαλώνουν τα γουρουνάκια στις φάρμες;



Ενοχλεί κανέναν που αυτό το γουρούνι θα καταλήξει στο πιάτο του;



Και άραγε, χαλιέται κανείς που αυτός είναι τρόπος θανάτωσης ενός ζώου;



Αν κάποιος ενοχλείται απ' όλα αυτά, αν του χαλάνε την όρεξη, τότε ας ρίξει μια ματιά στα παρακάτω λινκς, κι ας αποφασίσει να μαγειρέψει κάτι άλλο για σήμερα...


Δείτε εδώ veg.gr αλλά και εδώ ecoChris



Δευτέρα, Νοεμβρίου 06, 2006

Προσοχή! Κοροκλώνται κοτσιμπάνια

Ανεβαίνοντας από Βόλο για Τσαγκαράδα σε κάποια στροφή του δρόμου, υπάρχει (ή τουλάχιστον υπήρχε μέχρι πριν κάμποσα χρόνια), μια πινακίδα που προειδοποιούσε τους οδηγούς.

Η εν λόγω πινακίδα έγραφε σε άπταιστην ελληνικήν (ή βολιωτικήν ή πηλιορειτικήν δεν ξέρω θα σας γελάσω), αυτό που λεει κι ο τίτλος του ποστ:

Προσοχή, κοροκλώνται κοτσιμπάνια!



Και θα μου πεις,τώρα τι στο διάτανο σημαίνει αυτό.
Απλό:
Σημαίνει: Προσοχή, πέφτουν (ή μάλλον κατρακυλούν) πέτρες!

Κάποτε λέγαμε με την κολλητή μου για τα ιδιώματα του τόπου μου και του τόπου της και ξαφνικά θυμήθηκα το ιστορικό πλέον "κοροκλώνται κοτσιμπάνια".
Της το είπα κι όταν μπορέσαμε να σταματήσουμε τα νευρικά γέλια που μας είχαν πιάσει, είπαμε να κάτσουμε μια μέρα να γράψουμε ένα βιβλίο με τους λογής ιδιωματισμούς που ξέραμε ή είχε τύχει ν' ακούσουμε, και να του δώσουμε αυτόν τον τίτλο.
Επειδή φυσικά η λέξη αναβλητικότητα is our middle name, το βιβλίο παρέμεινε στις κουβέντες μεταξύ σοβαρού κι αστείου.

Με αφορμή λοιπόν τα... κοτσιμπάνια, είπα να φτιάξω σήμερα μια μικρή λίστα μ' όσα ιδιώματα θυμάμαι από αυτά που έλεγε η μάνα μου, η γιαγιά μου, όσα έτυχε ν' ακούσω στα ταξίδια μου κ.ο.κ.
Έψαξα για πιθανές εξηγήσεις τους στο δίκτυο, κι ενώ για κάποια βρήκα άκρη, για τα περισσότερα δε βρήκα τίποτε, οπότε θα τα αναφέρω με την ερμηνεία που γνωρίζω.

Πάμε λοιπόν:

γαρμπάτο (το)= κομψό, εφαρμοστό -για ρούχο, σπάνια για παπούτσι-
(προέρχεται από το ιταλικό garbo που σημαίνει κομψό. Αντίθ. άγαρμπο)

νταβαντούρι (το)= οχλαγωγία, φασαρία αλλά και γλέντι
(τουρκ. tavatur = παρουσία πολλών μαρτύρων στο δικαστήριο αλλά και η οχλαγωγία που γινόταν ,όταν το πλήθος φωνασκούσε στο τούρκικο δικαστήριο)

νταλάκιασα (ρήμ.)= έσκασα απ' το πολύ φαγητό
(νταλάκ=τούρκικη λέξη, ασθένεια της χολής)

μπούρλιακας (ο)= μεγάλη ποσότητα νερού
(ήπιε έναν μπούρλιακα νερό)

κάνε ανάκαρα = κάνε κουράγιο
(ανάκαρα=το πίσω μέρος του κεφαλιού / αντιστρ. "τα κακάρωσε" = πέθανε)

καρκάρω(η) = γυναίκα με εκνευριστικό γέλιο

ντούνα(η) = γυναίκα με πολύ φουσκωμένη κοιλιά, ετοιμόγεννη
(η κοιλιά της ήταν ντούνα)

μπακράτσι (το)= ο κουβάς

μπατανία(η) = η κουβέρτα

λωλοσερβάγια(η) = επιπόλαιη, τρελοκαμπέρω

πατόζα (η)= χοντρή γυναίκα (ειδικά με μεγάλο πισινό)

κουσκνού(η) = κουτσομπόλα, γυρίστρω

ζαλίμι(το) = ζωηρό παιδί, ζιζάνιο

μουτ λακ = ντε και καλά, με το ζόρι

μαλάτσα (η)= γυναίκα με φαρδιά μύτη

κουτσμπή (η)= παλαβή

μισοκαδιάρικο(το) = άτομο μικροκαμωμένο (μισή οκά)

μέγκλια (τα)= πόδια

ξεϊγκλωτη (η)= ψηλή και άχαρη γυναίκα ή ατημέλητη

ζεβζέκα(η) = ανόητη, ελαφρόμυαλη

συγκόρμισσα(η)= η ερωμένη

τζαχίλου(η)= άσχημη

μουστώνω = νυστάζω αλλά και μεθάω

ασκέρια(τα) = παρέες ή σόγια

γκλάβα(η) = μυαλό

κακαράτζες(οι) = σκατά

πεσκίρι(το)= πετσέτα

ταχιά = αύριο το πρωί

χασκάω = γελάω ή έχω μείνει με ανοιχτό το στόμα

μιντέρι(το)= καναπές

τσότρα(η)= κανάτα για το κρασί

νταγλαράς(ο) = ψηλός άντρας
(τούρκικη λέξη=βουνίσιος, ορεινός)

νταλαμάγκας (ο)= ψευτόμαγκας
(τουρκ. ρήμ. talamak λεηλατώ· αυτός που διαπράττει λεηλασίες)

ταμαχιάρα(η) = άπληστη, αχόρταγη -συνων. αλλήξωρη-
(τουρκ. ουσ. tamah = απληστία)

ασίκης(ο) = ωραίος, λεβέντης
(προφανώς από το τούρκικο asik=εραστής)

αχαμνός(ο)= αδύναμος αλλά και τεμπέλης

κούτπας(ο)= το πίσω μέρος του κεφαλιού, ο αυχένας

σουρτούκω(η)= γυρίστρω

βγήκε στο μεϊντάνι = μαθεύτηκε ένα μυστικό, ένα νέο

αστρέχα(η)= γείσωμα στέγης

αντάλαβο(το)= ζωηρό (κυρίως για παιδί)

μπλαμούτσα(η)= γενικώς κάτι άκομψο, ειδικ. άνθρωπος φαρδοπρόσωπος

γκλίνια(τα) = χέρια
(αλλονησιώτικο ιδίωμα)

λαλάρια(τα)= μεγάλες πέτρες, λαλαρίδια = μικρά βότσαλα
(επίσης αλλονησιώτικο ιδίωμα)


Αυτά για την ώρα με τα ιδιώματα. Θα υπάρξει και συνέχεια. Η λίστα θ' ανανεώνεται κάθε φορά που θα θυμάμαι κάποια ακόμη, κι όσοι έχετε δικά σας ιδιώματα και θέλετε, στείλτε τα μ' ένα e-mail να τα συμπεριλάβω.

People I know

Ο Νίκος. Εξαιρετική κιθάρα. Κάμποσα χρόνια σε ωδείο στην κλασσική, μετά ηλεκτρική, είχε ταλέντο, ήταν νέος, είχε εμφάνιση. Δούλεψε πολύ, δο...