Δευτέρα, Νοεμβρίου 20, 2006
Άλλη μία και σήμερα
Καμιά φορά νιώθεις λες και το ρούχο που φοράς σε στενεύει και σε πνίγει στο λαιμό.
Καμιά φορά το μόνο που μπορείς να ευχηθείς είναι να τσουλήσει ο καιρός.
Λες κι άμα κυλήσουν οι μέρες, άμα αλλάξει το ημερολόγιο, όσα σκατά ξεφύτρωσαν γύρω σου θα χαθούν, θα ξορκιστούν κι εκείνα.
Καμιά φορά το μόνο που θες να περιμένεις, είναι ν' αλλάξει η εβδομάδα, ν' αλλάξει ο μήνας, να πάρεις μια ανάσα και να σπρώξεις παρακάτω τη ζωή σου.
Καμιά φορά.
Και ρωτάω:
Θέλει πολύ ακόμα να περάσει αυτός ο γαμημένος μήνας;
Θέλει πολύ;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
People I know
Ο Νίκος. Εξαιρετική κιθάρα. Κάμποσα χρόνια σε ωδείο στην κλασσική, μετά ηλεκτρική, είχε ταλέντο, ήταν νέος, είχε εμφάνιση. Δούλεψε πολύ, δο...

-
UPDATE Το συγκεκριμένο θέμα έχει ανανεωθεί με καινούριο ποστ εδώ , όπου δίνω νέες πληροφορίες για τους τρόπους παρασκευής χειροποίητου σαπου...
-
... μια λευκή κόλλα χαρτί, γιατί είσαι ο μόνος που μπορεί τη σιωπή μου να διαβάζει. Τι πρέπει να 'χει συμβεί στ' αθέατα για ανθρ...
-
Περίπου πριν τριάμιση - τέσσερα χρόνια, βρέθηκα με μια παλιά μου φίλη σε ένα σεμινάριο-επίδειξη Rejuvance (aka fingertip lift), απο την κα ...
4 σχόλια:
Δυστυχώς αυτές οι στιγμές δεν είναι προνόμιο του Νοέμβρη...
Όλα περαστικά είναι και μαζί με αυτά και εμείς...
Λίγο θέλει μωρέ Τύπε. Λίγο ακόμα.
Και μετά μόνο πουλόβερ με V, μόνο τέτοια. :-)
Καμιά φορά σε "στενεύει το δέρμα σου" που λέει και ο σκοτεινός τύπος στο βιβλιαράκι "Νάντια"
Δημοσίευση σχολίου