Ζητείται γάτα αλανιάρα και κυνηγιάρα...

Μου φαίνεται πως η Λου είναι έτοιμη να πάρει σύνταξη... Αντί να κυνηγάει κάνει χαρές και τούμπες.

Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά έχω ένα θέμα με τα ποντίκια τελευταία.

Όχι ποντίκια του αγρού (πού να βρεθεί ο αγρός εδώ κοντά χρυσέ μου άνθρωπε!), ούτε ποντίκια των υπογείων, των φωταγωγών ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο.

Με αρουραίους έχω πρόβλημα, και μάλιστα αρουραίους των πλοίων.

Από εκείνους που μόλις το πλοίο πάρει να μπατάρει και κινδυνεύει να βουλιάξει, την κοπανάνε πρώτοι-πρώτοι και μην τον είδατε μην τον απαντήσατε...

Κι ας τον καπετάνιο να βουρλίζεται σου λέει.

Να μην ήταν τόσο μαλάκας να μη γινόταν καπετάνιος.

Έτσι λοιπόν, γέμισε τελευταία η ζωή μου με αρουραίους των πλοίων.

Γι' αυτό θέλω μια γάτα μαγκιόρα, αλανιάρα, κυνηγιάρα και καθόλου ψυχοπονιάρα.

Να τους κάνει μια χραπ, κι άντε καλά, να μην τους φάει (θα την έχουμε χορτάτη λέμε), αλλά να τους κάνει να πάνε στον αγύριστο μια ώρα γρηγορότερα.

Στον αγύριστο είπα; Ε, κι ακόμα παραπέρα...