Δεκαέξι χρόνια πριν μου έκανες ένα δώρο.
Το παρέλαβα απόψε, στις πέντε το πρωί.
Τότε δεν ήξερα, τώρα ξέρω.
Τότε έκλαψα για λάθος λόγους, σήμερα έκλαψα ξανά, ίσως για τους σωστούς. Ίσως και όχι.
Σ' ευχαριστώ, όπως και να 'χει.
Σάββατο, Αυγούστου 07, 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
People I know
Ο Νίκος. Εξαιρετική κιθάρα. Κάμποσα χρόνια σε ωδείο στην κλασσική, μετά ηλεκτρική, είχε ταλέντο, ήταν νέος, είχε εμφάνιση. Δούλεψε πολύ, δο...
-
UPDATE Το συγκεκριμένο θέμα έχει ανανεωθεί με καινούριο ποστ εδώ , όπου δίνω νέες πληροφορίες για τους τρόπους παρασκευής χειροποίητου σαπου...
-
Για τη Βίκη έχω γράψει και παλιότερα. Έχουμε εφτά χρόνια διαφορά, είναι το πρώτο μου ανίψι, κι έχουμε μεγαλώσει σχεδόν σαν αδελφάκια. Αφού &...
-
Ο Νίκος. Εξαιρετική κιθάρα. Κάμποσα χρόνια σε ωδείο στην κλασσική, μετά ηλεκτρική, είχε ταλέντο, ήταν νέος, είχε εμφάνιση. Δούλεψε πολύ, δο...
1 σχόλιο:
Αυγουστιάτικη, καλοκαιρινή μελαγχολία. Και βλέπω πως όντως γράφτηκε 5 το πρωί. Ξύπνησες από όνειρο;;; Αυπνίες;;; Ελπίζω το πρώτο.
Δημοσίευση σχολίου