Πριν δυο μέρες πήγα στο τοπικό γραφείο του ΟΑΕΕ θέλοντας να κάνω μια ρύθμιση χρεών και θέλοντας κάτι πολύ συγκεκριμένο: να γίνει ο διακανονισμός έτσι ώστε το σύνολο της οφειλής να εξοφληθεί σε διάστημα ενός, ενάμιση χρόνου το πολύ, ήτοι 6-8 διμηνιαίες δόσεις.
Το ποσό οφειλής σήμερα ανέρχεται στα 7,000 ευρώ.
Δε θα περιγράψω το χρόνο αναμονής στην ουρά και τους διαπληκτισμούς μεταξύ ασφαλιζόμενων και υπαλλήλων του ΟΑΕΕ με αποτέλεσμα να "τρώει" ο κάθε πολίτης τουλάχιστον μισάωρο μέχρι να βγει -αν έβγαινε δηλαδή- άκρη, όποιος έχει περάσει από ανάλογη υπηρεσία τα ξέρει.
Όταν κάποια στιγμή έφτασε η σειρά μου, λέω στην υπάλληλο πως θέλω να προβώ σε ρύθμιση χρεών. Προσπαθώ να προχωρήσω και να της εξηγήσω τι ακριβώς όμως θέλω, αλλά εκείνη με κόβει με στόμφο σαρανταπέντε καρδιαναλίων: -Περιμένετε παρακαλώ.
Χωρίς να με ρωτήσει λέξη παραπάνω, σκύβει στα χαρτιά και το πληκτρολόγιό της και μου εκτυπώνει μια κατάσταση του χρέους με την πρόταση διακανονισμού, η οποία ήταν 2,000 ευρώ προκαταβολή και 17 διμηνιαίες δόσεις των 289 ευρώ έκαστη.
Της λέω ευγενικά ότι δεν με ρώτησε τι είδους διακανονισμό ήθελα αλλά ούτε και με άφησε να μιλήσω, και πως αυτό που θέλω είναι η ρύθμιση του χρέους να είναι τέτοια ώστε σε ενάμιση χρόνο το πολύ να έχω εξοφλήσει κι αυτό για λόγους προσωπικούς (που δεν ήμουν σαφώς υποχρεωμένη να της αναφέρω).
Για να 'μαι σίγουρη, προσθέτω και το ευλογοφανές, ότι δηλαδή οι 17 διμηνιαίες είναι σχεδόν τριάμισι χρόνια, πράγμα που δε με βολεύει. Της ζητώ λοιπόν να κάνει ξανά τους υπολογισμούς και να μου πει σε τι ποσό θα ανέρχονται οι δόσεις για το διάστημα που της ζητούσα.
Απάντηση υπαλλήλου: (ναι, ήταν ξανθιά...)
-Δεν γίνεται αυτό που μου ζητάτε, ο διακανονισμός είναι αυτός που σας εκτύπωσα.
Λέω δε θα κατάλαβε καλά, της τα εξηγώ ξανά. Της τονίζω πως θέλω οι δόσεις του διακανονισμού να είναι περίπου 6-8 και πως δεν με βολεύει κάτι διαφορετικό και της ζητώ -πάλι- να κάνει νέο υπολογισμό.
Απάντηση υπαλλήλου:
-Λυπάμαι κυρία μου, δεν γίνεται ευνοϊκότερη ρύθμιση!
Παρακαλώ; Μένω κόκκαλο.
-Τι ευνοϊκότερη μου λέτε δεσποινίς, εγώ σας ζητώ ...δυσμενέστερη για να χαριτολογήσουμε κιόλας. Εσείς μου λέτε για 17 δίμηνες εγώ σας ζητώ 6-8 δίμηνες, σε απλά ελληνικά δηλαδή, σας ζητώ να ανεβάσετε το ποσό της δόσης, ώστε να μειωθεί ο χρόνος αποπληρωμής, και να ξεμπερδεύω σε ενάμισι περίπου έτος, διότι αδυνατώ να παραμείνω εγκλωβισμένη σε διακανονισμό τριών ετών.
Με κοιτά για λίγο λες και της μίλαγα κινέζικα, και η τελική απάντηση αφού το σκέφτηκε κάμποσο με βλέμμα απλανές ήταν η ακόλουθη: (όχι απλώς ήταν ξανθιά, ήταν απ' αυτές που απ' το πολύ οξυζενέ το μαλλί έχει αραιώσει τόσο που η χωρίστρα να έχει τέσσερις πόντους φάρδος...)
-Δεν γίνεται αυτό που μου ζητάτε. Δεν γίνεται να ανέβει το ποσό των δόσεων, ούτε να μειωθεί ο χρόνος αποπληρωμής του χρέους σας. Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να σας ανεβάσω το ποσό της προκαταβολής. Αν θέλετε, δώστε 5,000 ευρώ προκαταβολή, έτσι ώστε να εξοφλήσετε το χρέος σε 7 διμηνιαίες δόσεις.
Της απαντώ πως αυτό είναι αδύνατο, και πως αν είχα μαζεμένα 5,000 τώρα δε θα το συζητούσαμε καν, και να μου πει σε ποια ακριβώς εγκύκλιο βασίζεται και μου δίνει αυτή την απάντηση, κι επιπλέον πού ακούστηκε να ζητά ο ασφαλισμένος να πληρώσει υψηλότερες δόσεις και να του λέει ο φορέας όχι.
Φαίνεται τη σκότισα πολύ γιατί μου απάντησε "εγώ είμαι με σύμβαση εδώ" (α, εντάξει αυτό τα εξηγεί όλα προφανώς!) και "απευθυνθείτε στην προϊσταμένη".
Στην προϊσταμένη υπήρχε ουρά 16 ατόμων και εγώ έπρεπε να επιστρέψω στη δουλειά μου.
Ψάχνω σχετικές νομοθεσίες και έχω βάλει και κάποιους γνωστούς να ρωτήσουν λογιστές κλπ, αλλά έχω αγανακτήσει.
Είναι δυνατό να ισχύουν αυτά που μου έλεγε η "εγώ είμαι με σύμβαση εδώ;"
Αν κανείς που διαβάζει έχει κάποια γνώση επί του θέματος, τον παρακαλώ πολύ για μια απάντηση, είτε εδώ είτε στο email του μπλογκ: typos.nyxterinos@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου