Τρίτη, Ιουνίου 16, 2009

Το αυτονόητο...



Ώρα κοντά στα μεσάνυχτα.
Φωκίωνος Νέγρη.
Στα Goodys.

Δυο ευτραφείς κυρίες κάποιας ηλικίας (ανάμεσα σε τρίτη και ακρόπολη), αργοπίνουν καφέ και η μία εκ των δύο καπνίζει αρειμανίως. Ντυμένες γκραν, στολισμένες και βαμμένες λες και όπου να 'ναι θα ανάψουν τα φώτα της σκηνής.
Κουβεντιάζουν χαμηλόφωνα, όταν ξαφνικά υψώνονται οι τόνοι και το αυτί μου πιάνει το εξής κομμάτι της συζήτησής τους:

".... Μα τώρα το φαντάζεσαι, να πρέπει να έχεις όχι έναν, αλλά τρεις άντρες στο σπίτι πάνω απ' το κεφάλι σου;"
"Τι λες παιδάκι μου, πας καλά; Εδώ εγώ, ούτε τον αδελφό μου δεν αντέχω πλέον να περνάει για επίσκεψη!!!"

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

so what?

mamma είπε...

τι σε μέλλει εσένα και στήνεις αυτί όταν κουβεντιάζω με την κολλητή μου, ε;-P

Unknown είπε...

Grotesque!

luna είπε...

χαχαχα
σας εχω ενα μικρο δωρακι

Sisyfina είπε...

Σύμπτωση: σήμερα άκουσα παρόμοιο διάλογο στο σούπερ μάρκετ. Και "μόνο τα πουκάμισα να τους σιδερώνεις φτάνει" συμπλήρωσαν. Εδώ που τα λέμε είναι μεγάλο το τίμημα του αντρός!

People I know

Ο Νίκος. Εξαιρετική κιθάρα. Κάμποσα χρόνια σε ωδείο στην κλασσική, μετά ηλεκτρική, είχε ταλέντο, ήταν νέος, είχε εμφάνιση. Δούλεψε πολύ, δο...