Τρίτη, Ιουνίου 16, 2009
Το αυτονόητο...
Ώρα κοντά στα μεσάνυχτα.
Φωκίωνος Νέγρη.
Στα Goodys.
Δυο ευτραφείς κυρίες κάποιας ηλικίας (ανάμεσα σε τρίτη και ακρόπολη), αργοπίνουν καφέ και η μία εκ των δύο καπνίζει αρειμανίως. Ντυμένες γκραν, στολισμένες και βαμμένες λες και όπου να 'ναι θα ανάψουν τα φώτα της σκηνής.
Κουβεντιάζουν χαμηλόφωνα, όταν ξαφνικά υψώνονται οι τόνοι και το αυτί μου πιάνει το εξής κομμάτι της συζήτησής τους:
".... Μα τώρα το φαντάζεσαι, να πρέπει να έχεις όχι έναν, αλλά τρεις άντρες στο σπίτι πάνω απ' το κεφάλι σου;"
"Τι λες παιδάκι μου, πας καλά; Εδώ εγώ, ούτε τον αδελφό μου δεν αντέχω πλέον να περνάει για επίσκεψη!!!"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
People I know
Ο Νίκος. Εξαιρετική κιθάρα. Κάμποσα χρόνια σε ωδείο στην κλασσική, μετά ηλεκτρική, είχε ταλέντο, ήταν νέος, είχε εμφάνιση. Δούλεψε πολύ, δο...
-
UPDATE Το συγκεκριμένο θέμα έχει ανανεωθεί με καινούριο ποστ εδώ , όπου δίνω νέες πληροφορίες για τους τρόπους παρασκευής χειροποίητου σαπου...
-
Για τη Βίκη έχω γράψει και παλιότερα. Έχουμε εφτά χρόνια διαφορά, είναι το πρώτο μου ανίψι, κι έχουμε μεγαλώσει σχεδόν σαν αδελφάκια. Αφού &...
-
Ο Νίκος. Εξαιρετική κιθάρα. Κάμποσα χρόνια σε ωδείο στην κλασσική, μετά ηλεκτρική, είχε ταλέντο, ήταν νέος, είχε εμφάνιση. Δούλεψε πολύ, δο...
5 σχόλια:
so what?
τι σε μέλλει εσένα και στήνεις αυτί όταν κουβεντιάζω με την κολλητή μου, ε;-P
Grotesque!
χαχαχα
σας εχω ενα μικρο δωρακι
Σύμπτωση: σήμερα άκουσα παρόμοιο διάλογο στο σούπερ μάρκετ. Και "μόνο τα πουκάμισα να τους σιδερώνεις φτάνει" συμπλήρωσαν. Εδώ που τα λέμε είναι μεγάλο το τίμημα του αντρός!
Δημοσίευση σχολίου