Θλίψη, μίσος κι η καταστροφή να κυριαρχεί
αφανισμός, ζήλια
δεν απόμεινε εμπιστοσύνη
δίψα κι οι άνθρωποι είναι άτυχοι
δεν υπάρχει πια αξιοπρέπεια, μονάχα καταπίεση και σκλαβιά
τα ποτάμια ξεράθηκαν κι οι θάλασσες κατέστρεψαν τα πάντα
τ' αστέρια έσβησαν κι ο ήλιος έδυσε
δεν απόμειναν δέντρα, τα πουλιά σταμάτησαν να τραγουδούν.
Ούτε μέρες, ούτε νύχτες πια, μονάχα σκοτάδι
κόλαση
δεν απόμεινε ομορφιά.
Ο χρόνος τώρα σέρνεται, δεν υπάρχει πια τιμή
ερείπια και πόλεμος και το αίμα που κυλάει
τοίχοι απόμειναν μόνο, τοίχοι να στέκουν ορθοί.
Φόβος
κι ο κόσμος παραμένει σιωπηλός.
Δεν υπάρχει πια καλό, ούτε ευτυχία, ούτε τύχη
δεν απόμειναν δέντρα, τα πουλιά σταμάτησαν να τραγουδούν.
Ούτε μέρες, ούτε νύχτες πια, μονάχα σκοτάδι
Ερήμωση, κόλαση,
δεν απόμεινε ομορφιά.
Ο χρόνος τώρα σέρνεται, δεν υπάρχει πια τιμή.
Καλό καλοκαίρι σε όλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου