Τετάρτη, Ιουνίου 14, 2006

Η πρώτη


Πριν λίγο καιρό άνθισε η πρώτη ντάλια μου στο μπαλκόνι του καινούριου μου σπιτιού.

Δεν είχα ποτέ ντάλιες στο παρελθόν και πάντα μα πάντα μου θυμίζουν τη Ζαγορά και το πατρικό της μάνας μου.
Τώρα όμως, απέκτησα μία και αφού έδωσα αγώνα να τη σώσω απο τους σαλίγκαρους που είχαν βαλθεί να κάνουν αποικία, εκείνη με αποζημίωσε με το πρώτο της λουλούδι...


Γυρίζω στο σπίτι απ' τη δουλειά, και κάθομαι στο μπαλκόνι και τη χαζεύω με τις ώρες.
Μου γαληνεύει το μυαλό...

Τώρα βέβαια θέλω και γιασεμί και αγιόκλημα και κανα δυο γαρδένιες ακόμα, αλλά όπως παει σε λίγο δε θα έχω εγώ χώρο στο μπαλκόνι.
Τι να κάνω, τ' αγαπώ πολύ τα λουλούδια. Ποτέ μου δεν κατάλαβα πώς γίνεται να διαθέτει κανείς βεράντες και μπαλκόνια τετραγωνικών και να μην του κάνει κέφι να φυτέψει ένα ρημαδοφυτό που το μόνο που θέλει είναι λίγο χώμα και νερό.

Βέβαια περί ορέξεως θα μου πείτε... αλλά ούτως ή άλλως αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

8 σχόλια:

Ελπίδα είπε...

Μη μου μιλάς κορίτσι μου για λουλούδια, αυλές και Ζαγορά γιατί κλαίω τρεις μέρες. Τα μαστόρια μου σκότωσαν τα λουλούδια μου και πενθώ.

Johny είπε...

Τυπάκι νυχτερινό καιρό έχουμε να τα πούμε :)))

Σου εύχομαι να χαρείς το καινούργιο σου σπίτι και να έχεις πάντα όμορφα λουλούδια να το ομορφαίνουν ακόμα περισσότερο , αφού σου αρέσουν τόσο πολύ.

mindstripper είπε...

Αυτό το όμορφο είναι η ντάλια η δική σου; Το πιο ωραίο ποδαρικό στο καινούργιο σου σπίτι!

Αυτές τις μέρες περιμένω κι εγώ να ανθίσει για πρώτη-πρώτη φορά μία γαρυφαλλιά της οποίας το κλαδάκι φύτεψα εγώ η ίδια πριν από 2-3 μήνες, φερνοντάς την μαζί μου από την Κρήτη και τον κήπο ενός παλιού φίλου εκεί.

Τα λουλούδια είναι το πιο όμορφο πράγμα...

Τυπος Νυχτερινος είπε...

Eλπίδα, τι σκας;
Η Ζαγορά είναι ευλογημένος τόπος. Έτσι να κάνεις μια, και τα λουλούδια σου έχουν ξαναγίνει στο πιτς φυτίλι. Εκεί φυτρώνουν οι ντάλιες μες τις πεζούλες...

Τζόνι, όντως καιρό έχουμε να τα πούμε.
Σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου καμάρι μου, να 'σαι καλά :)

Αχ, μάιντστρίπερ, δεν ξέρεις πόσο μου αρέσουν και οι γαρυφαλλιές... αυτή η γλυκιά μυρωδιά της κανέλλας είναι μες τα ρουθούνια μου.
Με το καλό να μεγαλώσει και να ανθίσει κι η δική σου, κι άμα μεγαλώσει καλά καλά κράτα μου κι εμένα ένα κλαδάκι.
Η μάνα μου έλεγε πως ο άνθρωπος που αγαπάει τα λουλούδια έχει συνήθως και "χέρι" δηλ. ένα κοτσανάκι να μπήξει στο χώμα, πιάνει...
Είχε δίκιο:)

mindstripper είπε...

Το κλαδάκι θα στο φυλάξω and that's a promise Τύπε.

:-)

Ανώνυμος είπε...

ΤΥΠΟΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ.... ΜΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ; ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΓΑΛΗΝΕΨΕ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ, ΖΕΣΤΑΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΝΤΑΛΙΑ ΣΟΥ... Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
4cats

Τυπος Νυχτερινος είπε...

Mindstripper, μάλλον θα μου χρειαστεί το κλαδάκι της γαρυφαλλιάς σου...
Η Λου (η γάτα μου), μασουλάει επιμελώς καθημερινά τη μικρή, κινέζικη γαρυφαλλίτσα μου.

Ανώνυμε, χαίρομαι διπλά που σου έφτιαξε τη διάθεση.

Ανώνυμος είπε...

Keep up the good work free sonic the heagehog game ceel phone 2001 gmc reset codes Cooler cpu heatpipe bios will not recognise cpu

People I know

Ο Νίκος. Εξαιρετική κιθάρα. Κάμποσα χρόνια σε ωδείο στην κλασσική, μετά ηλεκτρική, είχε ταλέντο, ήταν νέος, είχε εμφάνιση. Δούλεψε πολύ, δο...