Ραγίζει απόψε η καρδιά..

Καμιά φορά δεν έχεις λόγια, δεν φτάνουν τα λόγια, ή δεν έχουν τελικά καμιά σημασία.
Αλλά ήθελα να σου πω γεια, καλή αντάμωση και δυο σκόρπια ευχαριστώ.

Σ' ευχαριστώ για έναν πρωινό καφέ στα κάστρα, δεκαεννιά χρόνια πριν, σ' ευχαριστώ για μια Αυγουστιάτικη βραδυά στον Βόλο στο Καφέ Σαντάν, σ' ευχαριστώ για τα ουζάκια εκείνα τα καλοκαίρια στην Αλόννησο, πάνω απ' όλα σ' ευχαριστώ που πλούτισες τη ζωή μου με την παρουσία σου, σ' ευχαριστώ που ήσουν εσύ, Νικόλα.