Ο Michael Jackson έφυγε...

... και μαζί του κι ένα κομμάτι της εφηβείας μου.

Καλό ταξίδι, keep on moonwalking.

Το αυτονόητο...

Ώρα κοντά στα μεσάνυχτα.
Φωκίωνος Νέγρη.
Στα Goodys.

Δυο ευτραφείς κυρίες κάποιας ηλικίας (ανάμεσα σε τρίτη και ακρόπολη), αργοπίνουν καφέ και η μία εκ των δύο καπνίζει αρειμανίως. Ντυμένες γκραν, στολισμένες και βαμμένες λες και όπου να 'ναι θα ανάψουν τα φώτα της σκηνής.
Κουβεντιάζουν χαμηλόφωνα, όταν ξαφνικά υψώνονται οι τόνοι και το αυτί μου πιάνει το εξής κομμάτι της συζήτησής τους:

".... Μα τώρα το φαντάζεσαι, να πρέπει να έχεις όχι έναν, αλλά τρεις άντρες στο σπίτι πάνω απ' το κεφάλι σου;"
"Τι λες παιδάκι μου, πας καλά; Εδώ εγώ, ούτε τον αδελφό μου δεν αντέχω πλέον να περνάει για επίσκεψη!!!"