Σε λίγες μέρες ανεβαίνω ξανά στο Βόλο για την πρωτοχρονιά.
Βόλος χωρίς μια βόλτα σε ουζερί-τσιπουράδικο δε γίνεται. Ακόμα κι εγώ που με το αλκοόλ έχω γενικώς κόψει παρτίδες εδώ και κάμποσα χρόνια, δεν διανοούμαι να μην τιμήσω την παράδοση της ιδιαίτερης πατρίδας μου.
Όσοι έχετε περάσει απ' το Βόλο προφανώς ξέρετε τα διαδικαστικά. Τα μεζεδάκια έρχονται στο τραπέζι σου χωρίς να τα ζητήσεις... παραγγέλνεις το 25αράκι σου δηλαδή, και σου έρχεται το ανάλογο μεζεδάκι. Με κάθε επόμενο 25αράκι, αλλάζει ο μεζές, "ανεβαίνοντας" αναλογικά σε ποιότητα.
Για όσους πάλι δεν έχουν εντρυφήσει στον ιερό θεσμό της ουζο-τσιπουρο-κατάνυξης στο Βόλο, ορίστε το σχετικό savoir vivre:
-Δεν πάμε για τσίπουρα πριν απ' τις 12 το μεσημέρι.
-Στο τσιπουράδικο δεν φωνάζουμε την παραγγελία. Δείχνουμε με το χέρι πόσα 25αράκια ή 50αράκια θέλουμε. (Οι σοβαροί παραγγέλνουν όσα είναι τα άτομα της παρέας).
-Δεν επεμβαίνουμε στο μεζέ. Το κατάστημα "ξέρει" (γιατί αν δεν έχει σειρά στο μεζέ, καλύτερα να το κλείσει).
-Δεν ζητάμε ποτέ να επαναληφθεί ένας μεζές. Σε κάθε παραγγελία ο μεζές αλλάζει. Το πολύ-πολύ να παραγγείλουμε κάτι έξτρα.
-Τα άδεια 25αράκια ή 50αράκια παραμένοιυν στο τραπέζι ώσπου να σηκωθούμε για τον λογαριασμό.
-Κερνάει αυτός που κάθεται κι όχι αυτός που έρχεται και τον καλούν να καθίσει.
-Οι Βολιώτες πίνουν τσίπουρο και το βράδυ, σε αντίθεση με τους Τυρναβίτες οι οποίοι τιμούν το τσιπουράκι μεσημέρι (εκτός απ' τη νύχτα της Μεγάλης Παρασκευής μετά τον Επιτάφιο).
Προσωπικά αγαπώ το ούζο περισσότερο απ' το τσίπουρο.
Μ' αρέσει η μυρωδιά του γλυκάνισου.
Για όσους έχουν απορία από πού προέρχεται η ονομασία του ούζου, ιδού πώς έχουν τα πράγματα:
Το "ξαναβρασμένο ρακί" πήρε την ονομασία ούζο τα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας στον Τύρναβο. Ο Αντώνης Μακρής πρώτος μόλις το δοκίμασε υπερευχαριστήθηκε και αναφώνησε "Μωρέ, τι είναι αυτό; Αυτό είναι ούζο Μασσαλίας!"
Τώρα τι εννοούσε ο μακαρίτης ο Μακρής;
Στον Τύρναβο γινόταν καλλιέργεια μεταξοσκωλήκων και παράγονταν κάθε χρόνο κουκούλια σε μεγάλη ποσότητα. Από αυτά, τα εκλεκτότερα μπαλαρίζονταν τα χρόνια εκείνα σε ιδιαίτερες μπάλες και στέλνονταν στο Βόλο για να πάρουν το δρόμο τους για την Ευρώπη, με την επιγραφή uzo Massalia, δηλαδή "προς χρήσιν της Μασσαλίας". Η φράση αυτή δηλαδή, σήμαινε στο εμπόριο των κουκουλιών την εκλεκτή ποιότητα και αυτό ήθελε να πει κι ο Μακρής με την αναφώνησή του, χωρίς βέβαια να φαντάζεται πως θα γινόταν ο... νονός του ούζου.
Καλή Χρονιά σε όλους.
