Περίπου πριν τριάμιση - τέσσερα χρόνια, βρέθηκα με μια παλιά μου φίλη σε ένα σεμινάριο-επίδειξη Rejuvance (aka fingertip lift), απο την κα Ιλάειρα Μπουρατίνου, τη διευθύντρια της Ευρωπαϊκής Σχολής Σιάτσου
Είχαμε φτάσει αρκετά νωρίτερα, κι έτσι, μέχρι να έρθει η ώρα για το Rejuvance, αντί να χαζολογάμε προτιμήσαμε να πάμε να παρακολουθήσουμε μια άλλη ομιλία, σχετικά με τα φυτικά καλλυντικά.
Καθώς μπαίναμε στην αίθουσα όπου θα γινόταν η ομιλία, είχαμε κατά νου κάτι μεταξύ επιδείξεων της Avon (ναι οκ είμασταν βλαμμένες) ή στην καλύτερη περίπτωση παρουσιάσεις νέων, ωραίων, φυτικών και αγνών καλλυντικών.
Έμελλε να διαψευστούμε οικτρά και να βγούμε δυο ώρες αργότερα απο εκείνη την αίθουσα με κάτι μούτρα ως το πάτωμα και εντελώς φρικαρισμένες.
Γιατί θα μου πεις τώρα...
Ο συμπαθέστατος κύριος -του οποίου το όνομα ξεχνάω- δεν είχε καθόλου σκοπό να μας ενημερώσει για καινούρια, υπέροχα, φυτικά καλλυντικά σε ωραίες οικολογικές συσκευασίες.
Είχε σκοπό να μας μιλήσει για τα καλλυντικά και τα απορρυπαντικά που ήδη είχαμε σπίτι μας, που όλες χρησιμοποιούσαμε, που ψωνίζαμε φανατικά, και που κάναμε και τις ξύπνιες λέγοντας η μία στην άλλη: μα δεν είδες την καινούρια κρέμα που έβγαλε ο Τάδε πρώην φαρμακοποιός νυν σούπερ κατασκευαστής καλλυντικών, ή το απίθανο εκείνο σαμπουάν της Δείνα γνωστής φαρμακευτικής εταιρείας που κάνει ένα μαλλί τζάμι και είναι φυτικό;
Α, όλα κι όλα!
Μπορεί να είμασταν γυναίκες και δη καταναλώτριες, αλλά είμασταν ψαγμένες καταναλώτριες.
Ναι, τα ντουλάπια μας έσφυζαν απο κάθε είδους καλλυντικό, τα σαμπουάν και τα αφρόλουτρα παραταγμένα στη μπανιέρα μας σαν πολύχρωμα στρατιωτάκια μας έφτιαχναν το κέφι με τις μυρωδάτες σαπουνάδες τους, αλλά δεν είμασταν και αδιάφορες περί των οικολογικών, είχαμε καταναλωτική συνείδηση, δεν ψωνίζαμε με το κιλό ό,τι μας σέρβιραν οι διαφημίσεις, εμείς το ψάχναμε το πράγμα, προτιμούσαμε τα φυτικά, τα πιο αγνά προϊόντα, μια βόλτα σπίτι μας αρκούσε για να το δει ο καθένας.
Οι συσκευασίες των καλλυντικών μας είχαν πάνω όμορφες ζωγραφιές και εικόνες απο φύλλα ελιάς, ηλίανθους, ρόδια, ιβίσκους, τριαντάφυλλα, χαμομήλια, κερήθρες μελισσών, δροσερά αγγουράκια ή καταπράσινα δεντρολίβανα και τέτοια ωραία και φολκλορικά, οι αντηλιακές μας κρέμες περιείχαν νερά πηγής, οι κρέμες για τα μάτια μας ήταν θαυματουργές, εξαφάνιζαν τις σακούλες απο τα ξενύχτια, και οι οδοντόκρεμές μας διπλάσιο φθόριο και σόδα γιατί τα λευκά, υγιή δοντάκια ε, είναι αυτονόητο...
Επίσης είχαμε και τα γνωστά, εκπληκτικά σαμπουάν που δεν τσούζουν στα μάτια και δεν τρέχουν δάκρυα, ειδικά για χρήση το καλοκαίρι που θέλαμε τα μαλλάκια μας να είναι μαλακά και γυαλιστερά και μια και λουζόμασταν τουλάχιστον μια φορά τη μέρα μετά απ' τη θάλασσα και τα αλάτια δε θες τα μάτια σου να είναι κοκκινισμένα σαν του κόμη δράκουλα...
Άλλωστε, όλοι ξέρουμε πόσο αθώα και αγνά είναι αυτά, τα συγκεκριμένα σαμπουάν, απόδειξη πως τα συνιστούν για τα μωράκια και όλα σχεδόν περιείχαν χαμομήλι. Τι μεγαλύτερη απόδειξη απο αυτό;
Ακόμα και τα καθαριστικά που είχαμε στο σπίτι ήταν διαλεγμένα.
Τα υγρά για τα πιάτα φροντίζαμε να έχουν ωραίο άρωμα λεμονιού ή βατόμουρου ή πορτοκαλιού, τα προϊόντα για το σφουγγάρισμα να έχουν όσο πιο φυτικά συστατικά γίνεται (ξανά μανά τα πορτοκαλάκια, τα άνθη κερασιάς, τα λουλούδια των Άλπεων), τα μαλακτικά για τα ρούχα μας το ίδιο, ε εντάξει, είχαμε και καμιά χλωρίνη στο σπίτι (αυτήν ξέρετε, αυτήν εμπιστεύεστε), είχαμε φυσικά και κανένα αρωματικό χώρου αλλά και πάλι με φυτικά αρώματα, φυσικά κρεμούσαμε και καμιά βαπόνα στη ντουλάπα μας (ε, μη μας φαει τα μάλλινά μας ο σκόρος), το καλοκαίρι καίγαμε πλακέτες και φιδάκια για τα κουνούπια (ξέρεις πώς σε κάνουν τα κουνούπια άμα πλακώσουν όλα μαζί;) και ό,τι γενικώς έχει σπίτι του όλος ο κόσμος.
Είμασταν λοιπόν ψαγμένες και συνειδητοποιημένες καταναλώτριες.
Κούνια που μας κούναγε. Κοιμόμασταν τον ύπνο του δικαίου.
Ο συμπαθέστατος ομιλητής που σας έλεγα είχε πάνω στο γραφείο της αίθουσας μια στοίβα κυριολεκτικά απο πλαστικοποιημένες ετικέτες των πιο γνωστών και καθημερινών καλλυντικών και προΪόντων καθαρισμού.
Τα ξέραμε όλα. Τα είχαμε χρησιμοποιήσει όλα. Τα εμπιστευόμασταν όλα. Μερικά μάλιστα περισσότερο απο τα άλλα, σε σημείο που να βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά....
Άουτς! Έμελλε να καούμε και μάλιστα να τσουρουφλιστούμε.
Μας μοίρασε από ένα μάτσο ετικέτες στον καθένα μας κι αφού καθίσαμε μας ρώτησε αν υπήρχε κάποιο προϊόν το οποίο δε γνωρίζαμε και δεν είχαμε χρησιμοποιήσει. Κανείς δε σήκωσε το χέρι του. Σας είπα, ήταν όλα γνωστά, πολυδιαφημισμένα, δοκιμασμένα και κάποια χρησιμοποιούνταν ακόμα κι απο τις μαμάδες μας την εποχή που είμασταν παιδιά.
Μας ρώτησε ποια απ' όλα χρησιμοποιούσαμε συχνά, πόσο τα εμπιστευόμασταν, ποια θεωρούσαμε πιο αγνά και φυτικά, ποια θα συστήναμε σε φίλους μας, ποια χρησιμοποιούσαμε ή θα χρησιμοποιούσαμε στα παιδιά μας.
Οι απαντήσεις αναμενόμενες. Όλοι οι παρευρισκόμενοι απάντησαν πάνω κάτω τα ίδια:
-Α, αυτό το χρησιμοποιώ χρόνια.
-Το τάδε είναι εκπληκτικο, το εμπιστεύομαι απόλυτα.
-Δεν υπάρχει καλύτερο καθαριστικό για τους λεκέδες.
-Εκείνο εκεί είναι ό,τι πρέπει για τα τζάμια. Τα κάνω μια φορά στις δεκαπέντε και ξενοιάζω.
-Το μαλακτικό αυτό είναι ό,τι καλύτερο έχω χρησιμοποιήσει. Τα ρούχα είναι πούπουλο και μοσχομυρίζουν.
-Τα παιδιά μου με αυτό το σαμπουάν τα λούζω. Φυσικά και χρησιμοποιώ και την τάδε παιδική κρέμα σώματαος, και το δείνα αφρόλουτρο για μωρά και το παραπέρα ταλκ όταν τους αλλάζω πάνες.
-Θαυμάσια κρέμα αυτή για τα μάτια. Απόλυτα φυτικά συστατικά και τρομερό αποτέλεσμα.
Στη συνέχεια μας ρώτησε αν θα τρώγαμε ποτέ κάτι που ξέραμε πως περιέχει παράγωγα πετρελαίου.
Τον κοιτάξαμε σα να ήταν ούφο.
Μας ρώτησε αν θα αλοιφόμασταν ποτέ με κάτι που περιέχει τοξικά.
Τώρα ψυλλιαζόμασταν πως ο τύπος είναι βαρεμένος.
Έπειτα μας ρώτησε αν θα βάζαμε πάνω στα παιδιά μας κάτι που θα παρέλυε για παράδειγμα το οπτικό τους νεύρο, έστω και για πέντε λεπτά.
Είμασταν πια σίγουρες πως ο τύπος ήταν για δέσιμο.
Μας κοίταξε για λίγο κι έπειτα μοίρασε στον καθένα μας μια λίστα που στη αριστερή της στήλη ειχε ένα κατεβατό με δυσκολοπρόφερτα συστατικά τα οποία μας θύμισαν μάθημα Χημείας στο Λύκειο.
Μας ρώτησε αν κανένα απο αυτά μας φαινόταν γνωστό. Χμ, ίσως κανά δυο αλλά και πάλι δεν είμασταν σίγουρες.
Έπειτα μας ζήτησε να γυρίσουμε τις ταμπελίτσες των προΪόντων στην πίσω όψη τους και να ρίξουμε μια ματιά στα συστατικά τους, αυτά που ήταν γραμμένα με ψιλά, δυσανάγνωστα γραμματάκια. Μας είπε να διαλέξουμε οποιοδήποτε συστατικό, στην τύχη και να ψάξουμε να το βρούμε στη λίστα που μας είχε προμηθεύσει.
Κι έπειτα να διαβάσουμε τι ακριβώς σημαίνει το αλαμπουρνέζικο για μας χημικό όνομα, πού χρησιμοποιείται και τι προκαλεί στο σώμα μας.
Η αίθουσα πάγωσε. Είχαμε σκύψει όλοι τα κεφάλια και κάναμε τη σύγκριση.
Σε λίγο ακούστηκαν οι πρώτες φωνές διαμαρτυρίας.
-Μα, δεν είναι δυνατό! Δηλαδή τι μας λέτε τώρα;
-Μα, όλα αυτά τα προϊόντα τα χρησιμοποιούμε χρόνια, κανείς μας δεν έπαθε τίποτα.
-Αν ισχύουν όλα αυτά που γράφονται εδώ ο κόσμος θα έπρεπε να πέφτει κάτω σαν κοτόπουλο όλη την ώρα. Θα έπρεπε να έχουμε όλοι γεμίσει καρκίνους και να τινάζουμε τα πέταλα με τη σειρά.
-Πώς γίνεται να είναι πραγματικότητα όλα αυτά; Εδώ βλέπω χημικά συστατικά στα παιδικά προϊόντα. Μα μιλάμε για παιδιά! Είναι δυνατό να επιτρέπεται απο τους Οργανισμούς Φαρμάκων, απο τους Νόμους, απο την Πολιτεία κάτι τέτοιο;
-Μα αν όλα αυτά είναι δηλητήρια, τότε πώς είναι δυνατό να παίρνουν οι εταιρείες άδειες για την παρασκευή τους;
-Άλλωστε δεν πρόκειται να τα φάμε όλα τούτα. Προϊόντα καθαρισμού και περιποίησης είναι, για όνομα του Θεού, πώς γίνεται να πάθει κανείς καρκίνο απο το σαμπουάν του;
Και τότε άρχισε το μάθημα Χημείας.
Το πρώτο που αναγκαστήκαμε να βάλουμε στη γκλάβα μας, παρόλο που μας δυσκόλευε πολύ να το κατανοήσουμε, ήταν πως όλα τα τοξικά δηλητήρια τα οποία διαβάζαμε στις ετικέτες, λειτουργούσαν αθροιστικά στον οργανισμό μας.
Χμ... αθροιστικά.
Τι παει να πει τούτο πάλι; Θ' αρχίσουμε και μαθηματικά τώρα εκτός απο τη χημεία εδώ πέρα;
Αθροιστικά παει να πει σε απλά ελληνικά, πως δεν είναι λες και κατεβάζουμε ένα μπουκάλι παραθείο ή ένα μπουκάλι πετρέλαιο που μπορεί να μας στείλει στα θυμαράκια σε χρόνο ντε τε.
Αθροιστικά παει να πει ότι οι συγκεντρώσεις των τοξικών στα αθώα κατά τα άλλα καλλυντικά και καθαριστικά μας είναι σε μικρές, ίσως απειροελάχιστες ποσότητες, τέτοιες που οι Διεθνείς Κανονισμοί να επιτρέπουν τη χρήση τους.
Αυτό που κανείς μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν μας είχε εξηγήσει ποτέ, ήταν πως ναι μεν οι ποσότητες είναι τέτοιες που να μην επιφέρουν άμεσα καρκινογενέσεις, ασθένειες, θανάτους, αλλά πως μια και το δέρμα μας (το οποίο είναι το μεγαλύτερο όργανο του σώματός μας) έχει την ικανότητα να απορροφά και να συγκρατεί ουσίες, συσσωρεύει αθροιστικά όλα αυτά τα τοξικά.
Κι αυτό σε ακόμη πιο απλά ελληνικά σημαίνει πως ναι, δε θα πεθάνετε με τη μία, δε θα τα τινάξετε καθώς θα βουρτσίζετε τα δόντια σας, ούτε καθώς θα λούζετε τα μαλλιά σας, ούτε καθώς θα σφουγγαρίζετε ή θα πλένετε τα πιάτα σας.
Όμως συν τω χρόνω και με την καθημερινή χρήση (θυμηθείτε, δε μιλάμε εδώ για εξειδικευμένα καλλυντικά προϊόντα τα οποία χρησιμοποιεί κανείς μια φορά στις χίλιες -βλέπε σέρουμ λάμψης-), τα τοξικά αυτά, αθροιστικά συσσωρευμένα στους ιστούς και τα όργανα του σώματός σας, είναι πολύ πιθανό να επιφέρουν απο αλλεργίες και απλές ασθένειες, μέχρι ανίατες ασθένειες, μόνιμες βλάβες σε όργανα και θάνατο.
Χμ... κάπως βαρύ να το χωνέψει κανείς όλο τούτο ε;
Και σε μας έτσι είχε κάτσει τότε. Βαρύ σαν γουρουνόπουλο στη σούβλα. Αλλά ξεροκατάπιαμε με το ζόρι και σφίξαμε τα δόντια γιατί είχε και συνέχεια.
-Αν ισχύουν όλα τούτα, ρώτησα εγώ, τότε πώς είναι δυνατό να μη τα γνωρίζει το καταναλωτικό κοινό; Πώς είναι δυνατό να μην έχουν γίνει ανάλογες μελέτες, και το κυριότερο πώς γίνεται να δίνονται άδειες για τη χρήση τους, ή πώς κατοχυρώνονται νομικά οι παρασκευαστικές εταιρείες;
Η απάντηση ήταν δυστυχώς απλή. Όπως κατοχυρώνονται νομικά και οι καπνοβιομηχανίες αφού αναγράφουν πως το κάπνισμα βλάπτει την υγεία μας.
- Ναι, αλλά τα καλλυντικά και τα προϊόντα καθαρισμού δεν αναγράφουν κάτι τέτοιο.
- Όχι δεν το αναγράφουν, κι αυτό γιατί το ποσοστό των τοξικών ουσιών είναι σε τέτοια μεγέθη που οι Διεθνείς Οργανισμοί Φαρμάκων και τα Υπουργεία Υγείας να επιτρέπουν τη χρήση τους.
Επιπλέον, η νομική τους κάλυψη είναι η αναγραφή των συστατικών τους.
Κάθε προϊόν που προορίζεται για χρήση απο τον άνθρωπο είναι υποχρεωτικό να αναγράφει τα συστατικά του. Κι όχι μόνο αυτά που διαβάζετε μπροστά στη συσκευασία. Όχι για παράδειγμα μόνο το "κρέμα ημέρας με εκχύλισμα αμαμηλίδας", αλλά τα πλήρη συστατικά του προϊόντος, τα οποία βρίσκονται συνήθως είτε πίσω απο την ετικέττα ή συνηθέστερα στο πίσω μέρος της συσκευασίας, με ψιλά γράμματα και χρησιμοποιώντας τη χημική ονομασία των συστατικών που κανείς μεν δεν γνωρίζει την ακριβή σημασία τους, αλλά μπορεί αν θέλει και έχει τη διάθεση να ψάξει και να βρει τι ακριβώς σημαίνει EDTA, DEA, Isopropyl alcohol, Acetate, Floride, Mineral Oil, PVP, Cabaryl, EBDCs, D-limonele, Perfum, Butyl Paraben, Calcium Disodium, και όλα τα συναφή.
Τέλος, το σημαντικότερο όλων είναι πως κανείς δε θα σας πει τη μαγική λεξούλα: αθροιστικά.
Κανείς δε θα σας εξηγήσει τι σημαίνει αυτό και πώς λειτουργεί.
Η ομιλία, που πλέον είχε γίνει συζήτηση και μάλιστα έντονη, συνεχίστηκε περίπου μία ώρα.
Η δική μας καράφλα κράτησε πολύ περισσότερο.
Αργότερα είμασταν στο Rejuvance, κι ενώ παρακολουθούσαμε τα μαγικά χέρια της Ιλάειρα να εξασκούν την τεχνική του, διαβάζαμε ξανά και ξανά τη λίστα και ψιθυρίζαμε η μια στην άλλη:
-Δέσποινα, παει η καινούρια μάσκαρα του Ντιόρ... Ρε πούστη, πριν μια βδομάδα την πήρα και την πλήρωσα χρυσάφι γαμώτο.
-Γιατί εμένα η καινούρια κρέμα νυχτός; Και τη θεωρούσα και κορυφαία.
-Θα πετάξω δηλαδή και κείνη την εκπληκτική κρέμα σώματος του Hungaro; Δε το πιστεύω ρε...
-Ή μήπως το τρομερό αφρολουτράκι μου με το εκπληκτικό άρωμα φράουλας; Γαμώτ..
Γυρνώντας αργότερα σπίτι της η καθεμιά, βουτήξαμε τα καλλυντικά και τα καθαριστικά μας κι αρχίσαμε να διαβάζουμε σα μανιακές τις ετικέτες και τα ψιλά γράμματα.
Τώρα όλα αυτά δε μας φαίνονταν κινέζικα, ούτε προχωρημένη Χημεία. Τώρα είχαν όνομα, τώρα ξέραμε...
Βούτηξα μια μεγάλη σακούλα σκουπιδιών και με βαριά καρδιά άρχισα να εξφενδονίζω μέσα καλλυντικά, κρέμες προσώπου, κρέμες σώματος, σαμπουάν, μαλακτικές, αφρόλουτρα, υγρά πιάτων, υγρά για σφουγγάρισμα, υγρά για τα τζάμια, σπρέι γυαλιστικά για τα έπιπλα, χλωρίνες, αποσμητικά χώρου...
Το σπίτι μου άδειασε. Μου έμεινε μονάχα ένα μοσχοσάπουνο Ερμής. Δεν είχα κρατήσει το περιτύλιγμά του για να διαβάσω τα συστατικά του κι επιπλέον έπρεπε με κάτι κάνω μπάνιο.
Ένιωθα σαλταρισμένη.
Πήρα τη Δέσποινα τηλέφωνο.
-Έλα ρε μαλάκα. Τα πέταξα όλα.
-Τι όλα;
-Όλα σου λεω. Δεν έχω ούτε υγρό για τα πιάτα. Ένα σαπουνάκι μου 'μεινε μονάχα.
-Ωχ... τι να πώ ρε φιλενάδα.
-Τι να πεις... μου κακοφαίνεται ρε γαμώτο. Τόσα λεφτά πεταμένα.
-Κι εκείνη την εκπληκτική κρέμα σώματος ρε; Την πέταξες και κείνη;
-Δέσποινα, μη με ταράζεις. Ναι και κείνη. Το θέμα είναι τι θα κάνουμε απο δώ και πέρα. Τι σκατά θα κάνουμε; Θα πλένουμε με πράσινο σαπούνι και θα λουζόμαστε και με αυτό; Με τι θα κάνουμε μπάνιο; Τι διάτανο θα βάζουμε στη μάπα μας; Θα βγαίνουμε έξω χωρίς αντιηλιακή κρέμα; Και πώς θα καθαρίζουμε το σπίτι; Και δε θα βάζουμε άρωμα; Όλα γύρω είχαν τα διαολοπετροχημικά που γράφει η λίστα. Κι είμαι σίγουρη πως αν ψάξω θα βρω κι άλλα...
Το τι κάναμε, εγώ κι η κολλητή μου, είναι μια άλλη ιστορία, την οποία ίσως μοιραστώ αργότερα μαζί σας.
Το αν μας θεωρήσαν κατά καιρούς γραφικές και ούφο όσοι προσπαθήσαμε να τους ενημερώσουμε για τα παραπάνω, είναι επίσης μια άλλη ιστορία.
Εδώ θέλω να προσπαθήσω να κάνω μια όσο πιο πλήρη καταγραφή μπορώ (με τα στοιχεία που έχω στη διάθεσή μου), για τα τοξικά συστατικά των απλών, καθημερινών προϊόντων που όλοι χρησιμοποιούμε και που δυστυχώς οι περισσότεροι εμπιστευόμαστε.
Τονίζω:
Δε θα προτείνω σε κανέναν να κάνει αυτό που έκανα εγώ.
Να πάρει δηλαδή μια σκουπιδοσακούλα και να σαβουρδιάσει μέσα όλα του τα πράγματα.
Ξέρω πως είναι τραβηγμένο και πως δε μπορεί να πειστεί κανείς να το κάνει.
Ούτε θα σας υποδείξω ποια προϊόντα να αγοράσετε και ποια να αποφύγετε.
Δε θα κάνω καν αναφορές σε γνωστές μάρκες και εταιρείες.
Δε θα χρειαστεί. Αυτό θα το κάνετε μόνοι σας. Θα γυρίσετε τις ετικέττες και τα κουτάκια στο πίσω μέρος και θα διαβάσετε εκείνα τα αλαμπουρνέζικα, ψιλά γραμματάκια.
Και θα βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας. Και θα πράξετε κατά πως κρίνετε εσείς.
Ξέρω πως το μεγαλύτερο πρόβλημα γύρω μας είναι πως ακούμε τόσο συχνά τις λέξεις "χημικό","συνθετικό" και "τοξικό", που έχουν χάσει πια το νόημά τους.
Θέλω μόνο να θυμίσω σε όλους σας πως η λέξη ΤΟΞΙΚΟ σημαίνει ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ.
Αυτά για την Εισαγωγή.
Το πρώτο... μάθημα Χημείας θα ακολουθήσει στη συνέχεια.
27 σχόλια:
καλά με έφτιαξες τώρα.
δεν έχω πάρει μια μεγάλη σακούλα να τα πετάξω όλα ακόμα, γιατί λυπήθηκα τα λεφτάκια μου, αλλά ό,τι τελειώνει το αντικαθιστώ με Naturkosmetik ή με δικά μου.
θα σε βάλω λινκ στο μπλογκ μου σε περίπτωση που δεν το είδαν και οι άλλες μπλόγκερζ των φυτικών καλλυντικών. έχω γράψει κάποια πράγματα παλιότερα αλλά δεν τα λέω τόσο ωραία γαμώτο.
γενικές παρατηρήσεις.
"φυσικά καλλυντικά" δεν αποκλείουν να έχουν π.χ. παράγωγα πετρελαίου μέσα.
μπορεί να λέει "κρέμα βουτυροκακάο" και μέσα να έχει κατά κύριο λόγο παραφίνη και στο τέλος τέλος μια πορδή βουτυροκακάο ίσα για αν μπορούν να το γράψουν στην ετικέτα.
έχω την εντύπωση όσο ασχολούμαι με το θέμα πω το μόνο που μου μένει είναι να πλένομαι με το σαπούνι που φτιάχνω σπίτι μου. όσο για το αποσμητικό... άλλη πονεμένη ιστορία. τις κρέμες αποτρίχωσης; βαφές μαλλιών;
όσο για τα μαλλιά και πρόσωπο, έχω ακούσει για λούσιμο με άργιλο, αλλά δεν το έχω δοκιμάσει ακόμα. Έχω φρικάρει πάρα πολύ και με τα καλλυντικά και με το φαγητό τελευταία. Ακόμα και κάποια πράγματα που έχω φτιάξει μόνη μου τα πέταξα μετά!
Από έτοιμα προιόντα χρησιμοποιώ μόνο αυτά με το χαρακτηρισμό Naturkosmetik που είναι πολύ αυστηρά ελεγμένα ως προς τα συστατικά τους, αλλά κι αυτά θέλω να τα κόψω... καλύτερα να κάνω ρυτίδες από τα 40 μόνη μου... αντί με χημειοθεραπεία...
Είδα μάθημα Χημείας και είπα να περάσω ! [Γειτόνισσα, πρώτο θρανίο πίστα σε βλέπω ;-)) ]
Τύπε Νυχτερινέ, συμφωνώ με αρκετά από αυτά που γράφεις. Όχι όλα όμως.
Καταρχήν όλα γύρω μας είναι χημικά ... το νερό πχ. Ένα συνθετικό χημικό/προϊόν/κλπ-κλπ όμως δεν είναι κατ΄ανάγκη και επικίνδυνο. Η ασπιρινούλα έχει κάνει θαύματα και το σαπούνι το Ερμής που κράτησες έχει περάσει και αυτό τουλάχιστον από ένα χημικό στάδιο πριν σε ακουμπήσει! Καλό είναι να κάνουμε αυτό τον διαχωρισμό όχι για να μην μείνουμε άνεργοι εμείς οι χημικοί αλλά γιατί υπάρχει μία αδικαιολόγητη φοβία στην λέξη χημικό με καμμιά φορά δραματικά αποτελέσματα (φάρμακα πχ). Επίσης (ακόμα σημαντικότερο) φυτικό συστατικό δεν σημαίνει απαραίτητα ακίνδυνο. Ίσα ίσα, υπάρχουν φυτικά συστατικά που είναι πολύ πιο επικίνδυνα από τα περισσότερα συνθετικά. Όχι ένα και δύο...
Είναι αλήθεια ότι κάποια από τα συστατικά που περιέχονται στα προϊόντα που χρησιμοποιούμε είναι επικίνδυνα από κάποιο όριο και πάνω. Δεν ξέρω την ιδιότητα του κυρίου που σας έκανε την διάλεξη αλλά η τοξικότητα δεν είναι πάντα αθροιστική (ο οργανισμός μας αποικοδομεί ή -ευτυχώς- εκκρίνει αρκετά από όσα δεν αναγνωρίζει). Άσε που η διεθνής κοινότητα έχει φροντίσει να ορίσει με υπερβολή τι είναι και τί δεν είναι τοξικό και να απαγορεύσει την χρήση του πανω από κάποια όρια.
Το αλατάκι πχ είναι τοξικό σύμφωνα με τους ορισμούς ...
Και αφού έπαιξα τον δικηγόρο του διαβόλου, να πω ότι συμφωνώ (!) κιόλας. Συνειδητά ή ασυναίσθητα υποβάλλουμε τον εαυτό μας σε αδικαιολόγητη έκθεση με αρκετά από τα προϊόντα που είναι στο εμπόριο. Σοκαρίστηκα όταν έμαθα πχ ότι οι κρεμούλες μούρης (! τι σικ) είναι άσπρες γιατί βάζουν μέσα άλατα του τιτανίου που δεν χρειάζονται για την δράση της κρέμας. Το μόνο που κάνουν είναι να δίνουν το λευκό χρώμα. Οι εταιρίες ανακάλυψαν ότι οι καταναλωτές δεν αγόραζαν κρέμες που δεν είχαν το χρώμα που όλοι ξέρουμε και όλοι εμπιστευόμαστε... Έξτρα συστατικό, μη τοξικό αλλά άχρηστο ...
Και τα ίδια βέβαια ισχύουν και για τα φαγητά και τα ποτά .... και τα χρώματα και τα υφάσματα.
Τι μπορούμε να κάνουμε; Δύσκολο. Νομίζω να προσέχουμε τι αγοράζουμε ΑΛΛΆ και να μην υπερβάλλουμε στις φοβίες μας.
Πολύ σωστά έκανες και έγραψες αυτό το άρθρο τύπε νυχτερινέ. Πραγματικά kv, όσοι δεν είμαστε χημικοί μπορεί να θορυβηθούμε περισσότερο από όσο χρειάζεται και όντως υπάρχουν φυτικές ουσίες που μπορεί να είναι τοξικές. Όσο για τις προδιαγραφές των ορίων από διεθνείς οργανισμούς, εδώ θα με βρεις δύσπιστη. Ποιοί διεθνείς οργανισμοί είναι πραγματικά ανεξάρτητοι και σίγουρα τα όρια δεν υπαγορεύονται από τις 3-4 πολυεθνικές που ελέχγουν το χώρο;
H γνωστή γαλλική εταιρεία που πρόσφατα αγόρασε και το "φυτικό" Body Shop, ελέγχει 3 εταιρίες καλλυντικών που πωλούνται στα σούπερ μάρκετ, 5 εταιρίες καλλυντικών φαρμακείου και τουλάχιστον 10 εταιρίες καλλυντικών επιλεκτικής διανομής (τα πανάκριβα που πουλάνε όνειρα). Κάνει τζίρο δισεκατομμυρίων και απασχολεί χιλιάδες εργαζόμενους. Ποιός θα τα βάλει μαζί της;
Το άρθρο μου αρέσει γιατί είναι αφορμή για περαιτέρω σκέψεις : Θα καταναλώνω ότι μου σερβίρουν; θα πρέπει να φτάσω στα 90 χωρίς ρυτίδες; πρέπει να ντρέπομαι γι'αυτές; Πρέπει να νοιώθω ένοχη που δε μοιάζω με μοντέλο και να γίνω τόσο συμπλεγματική που να φθονώ όποια γυναίκα είναι ψηλή, αδύνατη πιο ωραία και πιο νέα από μένα; O θαυμαστός κόσμος της κατανάλωσης είναι σαν τον θαυμαστό καινούριο κόσμο του Χαξλεϊ. Όλοι αγέραστοι, χαρούμενοι και το βασικότερο χωρίς κριτική σκέψη. Θα μου πεις ότι πολιτικολογώ. Ναι, στην τελική όλα πολιτική είναι. Και το ζήτημα των καλλυντικών- απορρυπαντικών είναι ένα κομμάτι από το παζλ. Συμφωνώ με το vυχτερινό τύπο ότι δεν μπορεί να δώσει λύσεις και απαντήσεις. Δεν μπορεί όλοι να παράγουμε ότι καταναλώνουμε. Το βασικό είναι να ενημερωθούμε και να προσέχουμε τι αγοράζουμε. Πολύ σωστή είναι και η επισήμανση της vasvoe για τα ψευδοφυσικά καλλυντικά. Άλλη μεγαλύτερη απάτη. Η κρέμα μέσα έχει σαν κύριο συστατικό το γιαούρτι ή το χαβιάρι αλλά μπορεί να στέκεται στο ράφι 4-5 χρόνια! Ή να ονομάζεται κρέμα "σταφύλι" και το vitis vinifera να είναι το τελευταίο αναγραφόμενο συστατικό μετα απο propylene glycol και όλο το σετάκι από τα parabens. Προτείνω όσες έχουμε μπλογκ με φυσικά καλλυντικά (και όχι μόνο) να βάλουμε όσα ενημερωτικά λινκς μπορούμε για τα συστατικά αυτών των προϊόντων. Δεν είναι και καμμιά επανάσταση αλλά λίγο-λίγο θα πρέπει να σταματήσει το δούλεμα...
Ωραίο άρθρο. Στην πραγματικότητα το πρόβλημα με τα καλλυντικά δεν είνα τόσο ότι είναι τοξικά, δηλαδή δεν χρειάζεται να φτάσουμε εκεί. Το πρόβλημα είναι ότι δεν κάνουν τίποτε απ'ό,τι υπόσχονται. :-)
Είναι πλεόν εξακριβωμένο και έχω και σχετικές πηγές ότι κάθε εκ των έξω και μη χειρουργική παρέμβαση στο δέρμα δεν έχει κανένα αποτέλεσμα.Αποδειξη οι θεραπείες της ακμής :-)
Το μόνο που προφυλάσσει το δέρμα από τη γήρανση είναι η αντηλιακή προστασία, καμία κρέμα δεν μπορεί να το κάνει αυτό.
Οπότε δεν χρειάζεται να φτάνουμε στο ζήτημα της τοξικότητας.
Εξάλλου αγαπητές herbal κυρίες πιστεύω ότι πρέπει να κάνετε και εσείς μια ελαφριά αυτοκριτική :-)
Φυτικό δεν σημαίνει και καλό ή αποτελεσματικό. Σημαίνει, απλά... φυτικό!
σκοπός μας πιστεύω είναι όχι η εξάλειψη των τοξικών χημικών (είναι αδύνατο να γίνει)αλλά ο περιορισμός τους στο λιγότερο δυνατό. Αγαπητή vasvoe για τις κρέμες αποτρίχωσης εγώ χρησιμοποιώ χαλάουα για το μπικίνι και απο κει και πέρα the old fashioned ξυραφάκι, όσο για τις βαφές χρησιμοποιώ χέννα oriental απο τα φαρμακεία. Απο κρέμες είχα φτιάξει κάποιες με την συνδρομή κολλητής ωστόσο χρειάζονταν ψυγείο και είχαν διάρκεια ζωής σχεδόν 1 μήνα. Κατέληξα στην Jurlique,η εταιρία χρησιμοποιεί μονάχα βότανα και κάποια χημικά ακίνδυνα για την παρασκευή τους.
K.V ,ο Τύπος επισημαίνει την τοξικότητα ορισμένων χημικών και όχι όλων των ενώσεων που υπάρχουν στην φύση. 'Οσο για την αποικοδόμηση και έκκριση αυτών των συστατικών που δεν γνωρίζει ο οργανισμός μας, αυτό μπορεί να συμβαίνει για υδατοδιαλυτές ουσίες δεν είναι το ίδιο και για τις λιποδιαλυτές πχ βενζόλιο-προέρχεται απο τις εξατμήσεις των αυτοκινήτων. Δυστυχώς όλα αυτά τα συντηρητικά και πετροχημικά που τρώμε και βάζουμε πάνω στο σώμα μας έχουν οδηγήσει στην αύξηση των αυτοάνοσων νοσημάτων, τι είναι αυτοάνοσο νόσημα ; όταν ο οργανισμός μας δεν μπορεί να ξεχωρίσει τον εισβολέα και επιτίθεται στον ίδιο τον εαυτό του νομίζοντας ότι είναι εισβολέας.Αυτοάνοσα νοσήματα δημιουργούν καταστροφή στο νευρικό, μυικό, ενδοκρινικό σύστημα και στο πεπτικό.
Witch συμφωνώ και επαυξάνω για τα links όχι μόνο για τα πετροχημικά αλλά και για τα Ε των τροφών μας.
Δυστυχώς τώρα πλέον εαν δεν την ψάχνεις απο μόνος-η σου σε έφαγε η μαρμάγκα. Δεν τους νοιάζει τίποτα μπροστά στο κέρδος.
Αθήναιε, δεν είναι ακριβως έτσι. Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα συστατικό που πιστεύω πως το γνωρίζετε καλά : το ελαιόλαδο. Πλούσιο σε ολεικό οξύ, βιτ. Ε, αντιοξειδωτικά. Έχουν γραφτεί μελέτες ολόκληρες για το πόσο ωφελεί τον οργανισμό. Συνεπώς και το δέρμα. Όλα τα φυτικά έλαια έχουν τις δικές τους ωφέλιμες ιδιότητες και απορροφώνται από την επιδερμίδα. Το mineral oil (παραφινέλαιο) δεν απορροφάται αλλά καλύπτει την επιδερμίδα φράζοντας τους πόρους. Είναι όμως κατά πολύ φθηνότερο. Το φυτικό δεν είναι απλά φυτικό...
Μα συμφωνώ για το ελαιόλαδο, μόνο που οφελεί τον οργανισμό εκ των... έσω! Δηλαδή είναι εξαιρετικά οφέλιμο αν το περιλαμβάνεις στη διατροφή σου. Έχω μια φίλη που αντί για άλλα καλλυντικά, κάθε πρωί πίνει μια κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο.
αθήναιε, νομίζω βασίζεσαι το συμπέρασαμα πως βάζουμε κρέμες για να προλάβουμε τις ρυτίδες, ενώ κυρίως είναι για περιποίηση. φσικά και οι ρυτίδες θα έρθουν. είναι θέμα όπως είπες ηλιακής προστασίας καθώς και γονιδίων. αλλά το περιποιημένο πρόσωπο (όχι μόνο κρέμες, και διατροφή και όλο το στυλ ζωής αντανακλάται στο δέρμα μας) έχει διαφορά από το απεριποίητο.
κατά τα άλλα να ξαναπώ πως τα σπιτικά καλλυντικά είναι ωραίο χόμπι και υπέροχα για δώρα :)
Αγαπητή vasvoe συμφωνώ, θα ήθελα να συμπληρώσω και τα εξής:
Τα 3 βασικά χαρακτηριστικά της ομορφιάς είναι η χαλαρότητα, η συμμετρία και η ζωτικότητα. Επίσης το δέρμα αποτελείται απο 3 τμήματα: την επιδερμίδα , το χόριο και τον υποδόριο ιστό. Το τμήμα που μας ενδιαφέρει είναι το χόριο όπου βρίσκονται πολλά αιμοφόρα αγγεία που μεταφέρουν θρεπτικές ουσίες στα κύτταρα της εξωτερικής στοιβάδας.'Οταν συσσωρεύεται ένταση τα αιμοφόρα αγγεία πιέζονται και επιβραδύνεται η μεταφορά θρεπτικών ουσιών με αποτέλεσμα να νεκρώνονται τα επιφανειακά κύτταρα και το δέρμα να ξηραίνεται και να χάνει την ζωντάνια του. Επίσης λόγω τρόπου ζωής άγχος κτλ. αποθηκεύονται εντάσεις στους μυς και στο δέρμα του προσώπου που προκαλούν μόνιμες συσπάσεις με αποτέλεσμα να δείχνει το πρόσωπο "παραμορφωμένο" , κουρασμένο και πολλές φορές ανέκφραστο( επειδή οι μικρές κινήσεις των μυών δίνουν τον χρωματισμό και την εκφραστικότητα στο πρόσωπο).
Επειδή αμφισβητείται για το κατα πόσο οι κρέμες και λοσιόν φτάνουν πέρα απο το τμήμα της επιδερμίδας, απο προσωπική εμπειρία έχω δει θεαματική αλλαγή με το Rejuvance (είναι ένα πλήρες σύστημα τεχνικών που απελευθερώνει τον συνδετικό ιστο και τους μυς του προσώπου απο τις εντάσεις και παράλληλα διεγείρει
την καλύτερη θρέψη της επιδερμίδας ενισχύοντας την μεταφορά θρεπτικών συστατικών μέσω του αίματος) σε συνδυασμό με την χρήση κατάλληλων φυσικών ελαίων (έλαια και αιθέραια έλαια). Σαφώς επηρεάζει ο τρόπος ζωής δηλ. διατροφή, ξεκούραση κτλ.
Vasvoe, witch και Μαρία Πενταγιώτισσα, καταρχήν να σας ευχαριστήσω για τα ποστ στα μπλογκ σας και για τη συμπαράσταση.
Vas, ισχύει αυτό που λες, να υπάρχει δηλαδή μια σχεδόν απειροελάχιστη ποσότητα κάποιας "αγνής" φυτικής ουσίας σ' ένα καλλυντικό, ίσα για να μπορεί να αναγραφεί αυτό στην ετικέτα χωρίς να αποκλείει την ύπαρξη πετροχημικών. Τη Naturkosmetik δεν την έχω υπόψη μου. Θα ήθελες να μας διαφωτίσεις λίγο παραπάνω;
Φίλη KV/Aldente σ' ευχαριστώ για την επίσκεψή σου και για το σχόλιό σου.
Το ότι συμφωνεί μια χημικός με τα γραφόμενά μου είναι μεγάλη υποστήριξη, έστω κι αν δε συμφωνεί με όλα. Να τονίσω πως με τους χημικούς δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα, και πως θέλουμε όσο γίνεται τη συνδρομή τους στην πληροφόρηση του κόσμου. Απ' ότι με ενημέρωσε η Μαρία Πενταγιώτισσα υπάρχει η κίνηση Πράσινη Χημεία απο συναδέλφους σου, για την οποία αν ξέρεις κάτι περισσότερο θα ήθελα να μας ενημερώσεις και θα γράψω κι εγώ κάτι επιπλέον.
Έχεις δίκιο στο ότι το ζητούμενο δεν είναι η υπερβολή και ο πανικός.
Σίγουρα όμως το ζητούμενο δεν είναι και η άγνοια και η ημιμάθεια. Καλό είναι να ενημερωνόμαστε όσο μπορούμε (βέβαια καμιά μας δε θα γίνει χημικός ούτε διεκδικούμε τέτοιους τίτλους), αλλά η μόνη δύναμη του καταναλατωτή σήμερα είναι η ενημέρωση.
Αν δεν τρέξεις και δεν ψάξεις μόνος σου δεν πρόκειται να έρθει κανείς να σε πάρει απο το χεράκι.
Α, επί της ευκαιρίας, ο κύριος που μας έκανε την διάλεξη ήταν χημικός και πρώην συνιδιοκτήτης μεγάλης, παλιάς και γνωστής εταιρείας καλλυντικών. Το πώς τώρα ο άνθρωπος στράφηκε στο άλλο άκρο κι άρχισε να ψάχνει τα πώς και τα γιατί, αυτό είναι άλλη ιστορία η οποία δεν νομίζω πως μας αφορά στο παρόν θέμα που εξετάζουμε.
Τέλος, δεν υποστήριξα πουθενά πως ένα χημικό/συνθετικό προϊόν είναι απαραίτητα επικίνδυνο, και ότι όλα τα φυτικά είναι ακίνδυνα. Τουναντίον.
Το δικό μου θέμα είναι η επικινδυνότητα με την έννοια της τοξικότητας ορισμένων απο τα συστατικά που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή καλλυντικών και καθαριστικών.
Όσο για το "αθροιστικό" του θέματος και το κατά πόσο το σώμα μας έχει την ικανότητα να αποβάλλει επικίνδυνα και άγνωστα σ' αυτό στοιχεία, η Μαρία Πενταγιώτισσα με κάλυψε παρακάτω με το σχόλιό της.
Ευτυχώς που το σώμα μας (αυτός ο πραγματικά εκπληκτικός μηχανισμός) έχει την ικανότητα να "αυτοκαθαρίζεται" και να "συντηρείται", αλλιώς θα μας είχε φαει απο καιρό η μαρμάγκα, ΑΛΛΑ δεν μπορεί να το κάνει σε όλα.
Witch σ' ευχαριστώ για τα σχόλια και τη συμβολή σου. Οι γνώσεις σου και οι γνώσεις όλων σας θα μας χρειαστούν. Όσο περισσότερα στοιχεία συγκεντρώσουμε, τόσο το καλύτερο.
Θα ήταν το ιδανικό να μπορέσουν να βρεθούν λινκς για όλα τα στοιχεία που θέλω να παραθέσω, αλλά είναι πολύ δύσκολο αυτό. θα ψάξω όσο μπορώ πάντως κι έχετε κι εσείς το νου σας.
Αθήναιε, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αλλά νομίζω πως αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο, το να φτάσουμε δηλαδή στο θέμα της ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑΣ/ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗΣ του οργανισμού μας, κι όχι στο αν η τάδε μαγική κρεμούλα της Εστέ Λοντέρ κάνει ή όχι θαύματα.
Το ότι είναι αδύνατο να γίνουν όσα υπόσχονται οι γνωστές εταιρείες καλλυντικών νομίζω είναι αυτονόητο σε όποιον διαθέτει λίγο κοινό νου.
Επίσης θα διαφωνήσφω μαζί σου για τις ιδιότητες ειδικά του ελαιολάδου. Σ' αυτή την περίπτωση, όπως και με διάφορα άλλα έλαια, όπως το βερυκοκέλαιο, το σησαμέλαιο, το αμυγδαλέλαιο, το έλαιο τζοτζόμπα, δουλεύουν και εκ των... έξω.
Δε χρειάζεται νομίζω να θυμίσω πως οι αρχαίοι Έλληνες άλοιφαν το σώμα τους με λάδι και τα μαλλιά τους, και πως κάποιοι λαοί συνηθίζουν ακόμη και τώρα ν' αλοίφουν με έλαια τα μαλλιά τους (Ινδία, Πακιστάν), και όχι για να γυαλίζουν...:)
Μαρία Πενταγιώτισσα σ' ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σου και τον κόπο σου. Όπως πάντα ήσουν διαφωτιστική και επί της ουσίας.
Ιδιαίτερα με ενοχλεί που κυκλοφορούν πάρα πολλά προιόντα με παραπλανητικές διαφημήσεις όπως "με φυτικά έλαια", "η δύναμη της φύσης στο δέρμα σας", ή "φυσικά καλλυντικά" γιατί δεν υπάρχει κάποια προστασία στον εμπορικό χαρακτηρισμό.
Τα Naturkosmetik είναι αυτό ακριβώς, αν θες αν είσαι σίγουρος πως πρόκειται για "φυσικά καλλυντικά" χωρίς ζωικά προιόντα, χωρίς παραφίνη, σιλικόνη, PEG, parabens ή άλλες αλλεργιογόνες ή πιο επικύνδυνες αρωματικές ουσίες... κι ένα σωρό άλλα, ψάχνεις τα προιόντα με το ανάλογο σηματάκι που σημαίνει ότι έχουν ελεγθεί σχετικά με όλα αυτά. Η σελίδα τους στα αγγλικά αυτή εδώ για τα λεπτομερή κριτήρια.
Θα ήταν μια καλή ιδέα να υπάρξει και στην Ελλάδα μία τέτοια ας πούμε πιστοποίηση.
Η αλήθεια είναι οτι είδα το λινκ που σου έβαλε η witch of daffodils, τύπε μου, κι έτσι ήρθα από δω.
Συμφωνώ εν πολλοίς με όσα ελέχθησαν ως τώρα. Αυτό, που επίσης είναι σωστό, όμως, είναι η παρατήρηση του Αθήναιου.
Γνωστή καθηγήτρια της δερματολογίας (δυστυχώς, μου διαφεύγει το όνομά της αυτή τη στιγμή) έχει πει την απόλυτα σωστή φράση οτι "το δέρμα μπορεί να απορροφήσει μόνο νερό και δηλητήριο".
Εγώ να σας πω την αλήθεια στοχεύω και στην αντιγήρανση, η οποία είναι μόνο μία από τις 5.000 νευρώσεις μου. Απλώς, έχω καταλάβει, οτι περισσότερο θα με βοηθήσουν οι από το στόμα βιταμίνες, παρά τα φυτικά μου πασαλιψατερ. Τα οποία, ειρρήσθω εν παρόδω, ουδέποτε απαρνήθηκα. Για να εξηγούμαστε κιόλας. Μη νομίζει κανείς οτι το παίζω υπεράνω καλλυντικών.
Μου άρεσε το άρθρο και μου αρέσει να παίρνουν δημοσιότητα τέτοιες απόψεις. Μπραβο. Το κράξιμο, ό,τι και να κάνεις δεν το γλιτώνεις. Οπότε, βάστα γερά.
Πωπω... της χημείας έγινε εδώ πέρα τυπάκι. Σας αφήνω να τα πείτε , απλά πέρασα να πω ένα γεια
μάτζικα... αυτό που είπε η κυρία δερματολόγος μου φαίνεται απλώς πολύ λαικίστικο...
πώς δλδ απορροφάει το δέρμα μόνο νερό και δηλητήρια; τα λάδια και οι κρέμες που βάζουμε τί κάνουν; εξατμίζονται;
μπράβο
πολύ ενδιαφέρον
γιατί ο κόσμος εδώ ιδίως στην Ελλάδα έχει μαύρα μεσάνυχτα.
θα ήθελα να τονίσω πως, αν και πολλα απο τα καλλυντικα εχουν ισως καποια βλαβερη δραση, δεν μπορει να συγκριθει με τιποτα με τη δραση των ουσιων που εισπνεουμε ή που εναποτιθενται στην επιδερμιδα μας απο την ατμοσφαιρα. επισης, να μην βοβαστε τη λεξη πετροχημικα, γιατι ειναι απλα ενωσεις του ανθρακα, κυριως με οξυγονο και υδρογονο. Δεν μπορω να περιγραψω πόσες τετοιες οργανικές ουσίες εχετε μεσα σας. σχεδον το 90% των συστατικων ειναι οργανικες ενωσεις. το μονο πραγματικα επικινδυνο, αν και περιλαμβανεται μεσα στο 99% των κρεμων και περιπου το 80% των υπολοιπων καλλυντικων και σαπουνιων, βρισκεται σε ποσοτητες που εχουν εγκριθει απο τον FAO και τον WHO. Για παραδειγμα, το propylen glycol, σε μεγαλες ποσοτητες ειναι βλαβερο, ομως σε μικρες δεν βλαπτει. Τυπε, νομιζω πως αντρεδρασες υπερβολικα. εξαλλου, η αλλογιστη χρηση ενος αιθεριου ελαιου, που και αυτο περιεχει οργανικες ενωσεις, καταληγει περισοτερο τοξικη. Επισης, αμφισβητω την ιδιοτητα του ομιλητη.
για το ενεκριμενο συστατικο εννοουσα τα propylparaben, menthylbaraben, isobutyparaben, butylparaben, paraben.
Ένα σχετικό άρθρο της Μαρίας Φαλίδη στο femail.gr με τίτλο "Επικίνδυνα καλλυντικά" που μου "άνοιξε τα μάτια" κι εμένα.., είναι το παρακάτω: http://fe-mail.gr/pages/posts/beauty/beauty3080.php?p=5
Όχι ότι ήμουν ιδιαίτερα fun στη χρήση καλλυντικών, όμως αυτά τα αφρόλουτρα και τα body lotion με τα πολύχρωμα μπουκαλάκια και τις λαχταριστές μυρωδιές με παρέσυραν κατά καιρούς να τα αγοράσω χωρίς να ξέρω πόσο επικίνδυνες ουσίες περιέχουν.
Το συγκεκριμένο άρθρο περιέχει μία πολύ ενδιαφέρουσα ιταλική ιστοσελίδα στην οποία μπορούμε να ελέγξουμε την επικινδυνότητα των συστατικών που περιέχονται στα καλλυντικά μας: http://www.biodizionario.it/
Μπορώ να πω πως στην αρχή κι εγώ πανικοβλήθηκα ψάχνοντας τα συστατικά από κρέμες μαλλιών,σαμπουάν, αφρόλουτρα, αρώματα, κλπ. και απογοητεύτηκα διαπιστώνοντας πως σε κανένα δεν υπήρχε έστω ένα "απαράδεκτο" ή επικίνδυνο συστατικό.
Τελικά νομίζω πως δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να περιοριστούμε στη χρήση όσων έχουν τη μικρότερη περιεκτικότητα και τα θεωρούμε απολύτως απαραίτητα!
ανωνυμε, ολοι γνωριζουμε ποσο βλαβερα ειναι αυτα που αναπνεουμε..αυτο δεν σημαινει οτι θα παραμεινουμε απαθεις σε καθετι υπογραφοντας ολοκληρωτικα την καταδικη μας....αν μπορουμε κατι να αποφυγουμε πρεπει να προσπαθησουμε να το αποφυγουμε...σιγουρα ο πανικος και τα ακρα δεν αποτελουν λυση αλλα το να παριορισουμε την περιττη χρηση χημικων ειναι συνετο.. επισης τα πετροχημικα καλυπτουν εναν τεραστιο αριθμο προιοντων , παραγωγων πετρελαιου... το οτι τυχαινει να αναπνεω μεθανιο δεν σημαινει οτι θα τοποθετω πανω μου επι καθημερινης βασης ολα τα παραγωγα της ναφθας..επιπλεον δεν βρισκονται στον οργανισμο εκ φυσεως τα πετεοχημικα διοτι ειναι παραγωγα του πετρελειου που προκυπτουν απο βιομηχανικη επεξεργασια...οσον αφορα στις αναφορες σου στην εγκριση αυτων των ουσιων επισημαινω οπως εκανε και ο τυπος νυχτερινος οτι η τοξικοτητα εγκειται κυριως στην συγκεντρωση..και το CO2 αποτελεσε το βασικο συστατικο ωστε να αναπτυχθει ζωη στον πλανητη..ομως σε μεγαλες συγκεντρωσεις ειναι καταστροφικο και για την αναπνοη και για το περιβαλλον.οπως ισως αγνοεις η ρυπαντες ειναι 2 ειδων:αυτοι που ειναι τοξικοι ως ουσιες και αυτοι που ειναι βλαβεροι σε μεγαλες συγκεντρωσεις..αντιστοιχα και εδω...η χημεια ενωποιειται....
τυπε νυχτερινε ωραιο το θεμα σου...η μητερα μου χημικος μηχανικος συνηθιζει να μου λεει να αποφευγω τη χρηση περιττων καλυντικων...μπορει ο ανωνυμος να αμφισβητει την ιδιοτητα του ομιλητη εγω ομως τον "λουζομαι" καθε μερα και τον εμπιστευομαι απολυτα....
Green any να 'σαι καλά για τη βοήθεια. Κουράστηκα να επαναλαμβάνω...
Αν και είναι μαθηματικώς επιβεβαιωμένο, πώς ό,τι και να πεις, αν ο άλλος δεν θέλει ή δεν ενδιαφέρεται ν' ακούσει, απλά δεν θα το κάνει.
Μένω λοιπόν στην παράθεση στοιχείων, ξέροντας πως όποιος ενδιαφέρεται να μάθει και να ψάξει δυο πράγματα παραπέρα, θα τον φέρει ο δρόμος.
Τις καλησπέρες μου.
Εγω παντως τα πεταξα ολα μου τα καλλυντικα απο τον περασμενο αυγουστο και το μονο που χρησιμοποιω ειναι μια αντιηλιακη της Avene που γινομαι κατασπρη αλλα καθολου δε με νοιαζει!Σιγα μην πεθανω για τα 3000 ευρω και πολλα λεω που εδωσα για να εχω τις καλυτερες μαρκες στα αντιηλιακα καιστις κρεμες!Σκεφτηκα οτι πετωντας τα εξαγωρασα την υγεια μου(ελπιζω)κι εχω κι ενα σαπουνι Αρκαδι για λουσιμο-μπανιο.
Το φαγητο μου το εχω φτιαξει 9 χρονια τωρα,τρωγοντας μονο οτι παραγουν οι γονεις μου στη εξοχη.
Τυπεε Νυχτερινε σε ευχαριστω πολυ για την ενημερωση.Τωρα που ξερω οτι εκτος απο τον ηλιο δρουν και ολα οσα αναφερεις αθροιστικα θα προσεχω ακομη περισσοτερο.
Σας συμβουλευω να το κανετε κι εσεις γιατι πραγματικα αξιζει να ζεις με υγεια!
Congratulations για το υπέροχο άρθρο.Πάντως και εγώ γνωρίζω οτί παρ'ολο που πολλά καλλυντικά αναγράφουν οτι είναι "φυτικά","χωρις μπλα,μπλα,μπλα...." στν πραγματικότητα μπορεί να είναι και χειρότερα απο τα συμβατικά καλλυντικά.Πάλι καλά που σιγά σιγά αρχίζουν όλοι να καταφεύγουν στις φυσίκες homemade συνταγές. Και πάλι συγχαριτήρια!
Για δες τέσσερα χρόνια μετά από τότε που τα έγραψες όλα αυτά σε ανακάλυψα κι εγώ! Εδώ κι έναν περίπου χρόνο τα πέταξα κι εγώ όλα τα καλλυντικά κι άρχισα να φτιαχνω τις κρέμες μου μόνη μου. Με αμυγδαλέλαια, βότανα που τα εκχυλίζω στο αμυγδαλέλαιο, με τζοτζόμπα, αγνό μελισσοκέρι, οινοθήρα (δηλ. νυχτολούλουδο), άλλα φυτικά αγνά έλαια, με νερό από πηγές (αν πάτε Σαμοθράκη πάρτε οπωσδήποτε νερό απ' το ποτάμι είναι ΘΕΪΚΟ!!!!) με τα αιθέριά μου, και σε πληροφορώ ότι οι κρέμες μου δεν είναι απλώς κρέμες ΕΙΝΑΙ ΒΕΛΟΥΔΟ, είμαι τόσο περήφανη για αυτές που δεν λέγεται. Κάποιες στιγμές νοιώθω ότι είναι ζωντανές κι ότι έχουν τη δική τους νοημοσύνη γιατί ανταποκρίνονται στην πρόθεση που έχω όταν τις φτιάχνω. Τους μιλάω κιόλας τους λέω τι θέλω απ' αυτές. Βάζω προσευχές, προθέσεις, ιδιότητες...
Αρχισα δειλά - δειλά και τώρα έχω φτιάξει και σειρά αρωματοθεραπείας την οποία και πούλησα. Αλλά αυτό που με ενθουσίασε ήταν η αποτελεσματικότητα στο ενεργειακό επίπεδο. Είναι ένα απίστευτο πεδίο δημιουργικότητας κι αυτό που με ξετρελλαίνει είναι ότι μπορώ να τα κάνω όλα χρησιμοποιώντας μόνο φυσικά συστατικά με ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ. Δεν έχω βάλει ούτε βόρακα! κι όμως οι κρεμούλες μένουν αναλλοίωτες.
ΜΑΓΕΙΑ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ!!!
Το συστήνω ανεπιφύλακτα το σπορ!
Ανώνυμη φίλη, και μόνο για ένα σχόλιο σαν το δικό σου, άξιζε ο κόπος :)
Αν θέλεις, στείλε μου email να μου πεις περισσότερα για τα πράγματα που φτιάχνεις. Μπορεί ν' αποκτήσεις πελάτισσα ή συνεργάτη ή και τα δυο!
χμμ... ενδιαφέρον άρθρο, μήπως όμως θα έπρεπε να μας παραθέσεις και σε μας τι λίστα με τα χημικά αυτά και τι επιπτώσεις έχουν στον οργανισμό?
Ανώνυμε, το ποστ που διάβασες όπως βλέπεις έχει τον τίτλο "εισαγωγή". Διάβασε και τα υπόλοιπα (Πρώτο, Δεύτερο και Τρίτο μέρος) και θα έχεις τις απαντήσεις σου.
http://typosnyxterinos.blogspot.com/2006/08/blog-post_23.html
http://typosnyxterinos.blogspot.com/2006/08/blog-post_25.html
http://typosnyxterinos.blogspot.com/2006/08/blog-post_115652653783465924.html
Σ ΕΩΧΑΡΙΣΤΩ....
Δημοσίευση σχολίου